Dag 115 'Cleaning startingpoint'.


Wanneer ik me realiseer dat ik verwacht dat anderen zich dienen aan te passen aan mij, ik stop en adem. Met momenten ervaar ik inmezelf door het gedrag van anderen 'felheid'. Omdat ik denk dat anderen mij op mijn mening, die inmiddels voorzien is van felheid, mij zullen veroordelen, ik stop en adem. 
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedachte dat ik ongevraagd en zonder toelichting kan verwachten en verlangen dat anderen ( de dame die ongevraagd aan mijn tafeltje komt zitten) mijn beleving niet kunnen weten. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik door mijn reacties felheid afscheiding creëer waar ik eenheid prefereer.

Ik realiseer me dat anderen mij enkel kunnen interpreteren vanuit hun gewaarzijn zolang zij niet leven vanuit Zelfexpressie als in HIER Leven. Mijn veroordeling en aanpassing is totaal van mezelf. Zolang ik blijf afwachten welk gedrag anderen op mij als in mezelf toepassen, ik mezelf verhinder om effectief vanuit zelfexpressie als in HIER te zijn.

Ik stel mezelf ten doel dat ik mijn behoeften en mijn keuzes als in mezelf respecteer als mijn oprechte keuze voor dit moment om zo effectief te zijn en mezelf daardoor verhinder om effectief te zijn omdat ik mezelf verhinder en zonder aanpassing en oordeel wil zijn als in hier aanwezig en vanuit Zelfexpressie wil Leven. Ik wil anderen vanuit mildheid bejegenen en nabijheid als in HIER Leven zonder oordeel in openheid wil communiceren.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedachte dat ik mezelf ervaar alsof ik enkel en alleen mijn automatische reacties ben, en dat ik zo mezelf bekijk en mezelf dus zo ervaar omdat ik mezelf negatief evalueer. Ik vergelijking mezelf - in mijn denken dus met hoe anderen bewegen en handelen. Als iemand dus ongevraagd mijn ruimte inneemt: roept dit weerstand in me op, zoals ik al beschreef. De wereld om me heen als reflectie van mijn binnenwereld waaruit ik felheid genereer.  

Ik realiseer me zelfs dat mijn om 'toestemming vragen statement' meerdere ladingen blootlegt. Want de onbewuste lading 'felheid' maak ik met schrijven zichtbaar. Naast zinvol geeft mij deze werkwijze, waarin ik zelf verantwoordelijkheid neem, een gevoel van opluchting. Alsof de lucht opklaart en andere lucht kan inademen. Adem die voorbij aan mijn oprecht beschreven herinnering gaat. Door dit DIP Light schrijfproces ervaar ik zuiverheid en me ook vrediger, begripvoller en rustig voel. Zal dit mijn Zelfoprechte Zelfexpressie zijn?

Mijn felheid zal hierdoor echter niet verdwijnen want deze felheid gebruik ik ook om me minder aan te passen aan eisen van anderen en meer als zelfexpressie kan zijn in relaties tot anderen. De enige manier om de essentie van boosheid volledig en hartgrondig te uiten, in plaats deze boosheid niet te negeren, te onderdrukken of in te slikken, is moed verzamelen om boosheid volledig te uiten. De eerste stap in dit proces is om de ander op geen enkele manier verantwoordelijk te stellen voor mijn boosheid - felheid. 

Ik realiseer me dat niet de dame verantwoordelijk wel haar gedrag aanleiding is omdat ik bewust wordt van mijn felheid. Die als automatische reactie actief werd door haar handeling om ongevraagd plaats te nemen aan mijn tafel. Mijn tafel op een openbaar terras. Lol.

Ik realiseer me dus dat het gedrag van anderen wel de aanleiding kan zijn voor wat ik ervaar maar niet de oorzaak. Ik ben niet boos om het feit dat zij plaats neemt aan mijn tafeltje maar dat zij dit doet zonder mijn toestemming en ongevraagd mijn terratorium betreed en in mijn beleving ongewenste nabijheid zoekt. Alvorens mijn automatische reactie te uiten vind ik het zinvol om in alle eerlijkheid onderscheid te maken tussen aanleiding 'de dame neemt ongevraagd plaats aan mijn tafel' en de oorzaak 'waarop ik schrik'. 

Ik zit namelijk op een openbaar terras waar ik door anderen negatief geëvalueerd (risico) kan worden. Deze gedachte maakt mijn schrik reactie actief. Kom ik voor mezelf op dan ervaar ik felheid in mezelf omdat ik me altijd heb aangepast aan de reacties van anderen. Met lacherigheid en clownesk gedrag of door een typetje te spelen dat anderen wegduwt. Omdat ik bezig ben met mijn schrijfproces stel ik me zelf in staat om mijn felheid, waar de angst voor afwijzing en kritiek verwachten onder zit te uiten.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Woorden als topjes van de ijsberg

Dualisme