Dag 228 Oprecht twijfelen

Het Startpunt Moeten Doen, betekent in mijn beleving 'doen onder dwang'. Tijdens een gesprek ontkent R dat R uitspraken niet heeft uitgesproken. Deze ontkenning is de verantwoordelijkheid van R. De uitspraken zijn gebezigd in bijzijn van een derde persoon. Die zou kunnen bevestigen dat R zijn uitspraken ontkent. Omdat ik mijn bijdrage ken, Stop ik tijdens het gesprek mijn mind, ik Adem door.

Ik vergeef R dat R ontkenning in zichzelf aanvaard heeft en toegestaan.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik vooraf aan de ontkenning van R de verwachting en veronderstelling koester dat 'R zeker en vast zijn uitspraken oprecht zal uitspreken'. Zijn uitspraken die ik verwacht? lol.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik verwacht dat mensen oprecht zijn in hun uitspraken en de (dus mijn) waarheid erkennen.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik van R verwacht dat hij mijn waarheid kent.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik DE (mijn) waarheid verwacht.
Ik vergeef mezelf dat ik een onvervuld verlangen als verwachting koester, dat ik excuus verwacht, voor de (ongeschreven waarheid die ik koester) die extern volgt en zichtbaar op mijn interne afwijkende verwachting in de ontkenning van R.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik excuus verwacht nadat mensen de waarheid ontkennen en er vervolgens niet meer over spreken of andere woorden kiezen die afwijken van de fysieke realiteit. 
Ik realiseer me dat andere mensen nu eenmaal woorden kiezen of delen van de realiteit anders kleuren waardoor ik een afwijkend beeld van de werkelijkheid als in mezelf ervaar wat verwarrend is voor mij. Ik verwacht dus oprechtheid en als dit afwijkt voel ik me verward.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik door verwarring verdrietig en onzeker werd.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik aan oprecht een negatieve lading heb gekoppeld waardoor ik van slag raak.
Ik realiseer me dat ik van mezelf weet hoe ik oprecht beleef en dat mensen in mijn omgeving oprecht zijn op hun manier beleven, een manier die kan afwijken van die van mij.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik aan mijn beeld van oprecht verdriet koppel en van anderen die afwijken van mijn beeld van oprecht - dat ik ongevraagd van hen verwacht dat zij excuses aanbieden voor de frictie die hieruit in MIJ ontstaat. Ik verwacht zonder mijn verwachting uit te spreken dat R zijn excuus aan moet bieden voor de frictie die in mezelf ooit is ontstaan en als als mind in mezelf bestaat.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik twijfels koppel aan oprecht en mensen veroordeel als zij afwijken van mijn beeld dat ik koester bij oprecht. 
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mijn reactie op een afwijkend oprecht mijn reactie is.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik door mijn twijfel afwijk van het beeld dat ik bij oprecht zijn verwacht.
Als en wanneer ik verdrietig dreig te raken door afwijkend gedrag van anderen waaraan ik mijn verwachting verbind, Ik Stop en Adem. 
Ik stel mezelf ten doel dat ik bij twijfels aan oprecht hierop zelfvergeving toepas zodra twijfel in combinatie met verdriet weer de kop opsteekt.
Ik realiseer me dat oprecht fysiek meetbaar is en dat ontkennende woorden van een ander los staat van mijn oprecht.
Ik realiseer me dat ik aan oprecht zijn ooit de ervaring verdrietig heb gekoppeld.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik verdriet en twijfel verbind aan oprecht waaruit achterdocht kan ontstaan met als resultaat een gevoel van onveiligheid.
Ik realiseer me dat R in een onveilige en onzekere omgeving is opgegroeid.
Ik realiseer me dat R twijfels kan hebben en niet zijn oprecht ontkent maar de gevoelens en emoties die R heeft verbonden aan oprecht.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik waarde koppel aan het oprecht van een ander en mezelf in een positie plaats die afwijkt van eenheid en gelijkheid voor alle Leven.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik oordeel over het oprecht van een ander waaraan ik mijn beleving verbind en daarmee ongelijkheid creëer.
Ik realiseer me dat bewustzijn van mijn denken en handelen mezelf effectief ondersteun door zelfvergeving uit te schrijven waardoor ik eenheid en gelijkheid voor Alle Leven voor ogen heb. 
Ik realiseer me dat ik in plaats van de letter R ook de letter B kon schrijven omdat het doel, eenheid en gelijkheid voor Alle Leven, het permanent startpunt - 'Leven Gewaarzijn in Hier in iedere Ademhaling, - voor alle Leven betreft.