Dag 189 In Relation at my Addiction Reactions.

Ik Begrijp heel goed dat het in deze fase van mijn proces nog niet gaat om het als één en gelijk zijn met de wereld, het bestaan - het gaat om het één en gelijk zijn met mezelf en als mezelf. Mijn IK Zelf. in relatie tot mijn voormalige verslaving -reacties die ik beschrijf. Ik realiseer me dat ik in deze fase van mijn proces vaak reageer vanuit reacties. 
Ik realiseer me dat ik hierdoor vanuit reactie 'angst' afspraken wil maken. En dat ik vanuit angst 'één en gelijk wil zijn met iets of iemand'. Dit willen Is afscheiding willen. Ik realiseer me als er nog enige reactie/ervaring/oordeel/mening is over iemand of iets, dan ben ik nog steeds afgescheiden in en als mezelf. 

Ik stel mezelf ten doel - Dat ik mijn Angst eerst Dooradem - Dus geen reactie uitspreek vanuit Angst - daarna mijn Angst reactie zal uitschrijven - als Mijn Angst reactie - Als in mezelf aanvaard en toegestaan - Mijn angst woorden Oprecht als Angst woorden zal uitschrijven - mijn Zelf controleert vanuit Angst en mijn Zelf verhinderd om effectief vanuit Leven Gewaarzijn Levende woorden te spreken.  

Het omslagpunt in mijn gebruik kwam op het moment dat ik heb toegegeven aan mezelf dat ik door de afhankelijkheid van het middel bepaalde irritaties niet meer zag. Mijn vlucht uit de realiteit met alcohol gaf me vrijheid van irritatie en angst. Bijvoorbeeld door irriterende geluiden ervaar ik irritatie ter hoogte van mijn solar-plexus. Irritatie die ik uit observatie irritatie als zodanig heb overgenomen en in mezelf heb aanvaard en toegestaan. 

Zo kreeg ik in de kroeg van mijn ouders negatief commentaar van een vrouwelijke klant die me lachend vertelde dat zij mij een eigenaardige jongen vond. Zij was onder invloed van drank. Een van de andere aanwezige gasten sprak haar vervolgens aan op haar woorden waardoor ik me positief gesteund heb gevoeld door de andere vrouw. Onder invloed van drank van de vrouw voelde ik me gesteund door de andere vrouw. 

Tijdens dit schrijfproces ga ik Dus mezelf ondersteunen. De realisaties van de vrouwen aan de bar, de irritaties op geluiden zoals ruzie klinkt - komen bovendrijven gedurende dit schrijfproces. Wat ik me verder realiseer is dat ik me tijdens het drinken vrij voelde. Dat ik niets moest inhouden of verstoppen. Door alcohol werd ik zelfverzekerd. 

Door angst als controle - de mijn integriteit afwijzende woorden van de vrouwen en mijn irritatie op ruzie geluiden - los te laten kon ik me vrij bewegen. Ik durfde bijvoorbeeld langs een vol terras te lopen in de zomer, ik kon oogcontact maken in gesprekken met dominante vrouwen of snerende en denigrerende opmerkingen, die kon ik zonder angst voor afwijzing van mijn integriteit pareren. 

Door het gesprek met mijn buddy realiseer ik me dat mijn alcoholverslaving ook te maken heeft gehad met het manifesteren van het tegenovergestelde de werking van een polariteit-construct in het hebben van intense controle en dan helemaal willen loslaten - de angst - via alcohol. 

Ik realiseer me dat als ik probeer om 'teveel te doen', als ik probeer om 'het grotere te doen' zonder eerst het 'kleinere' te transcenderen - de eenvoudige punten - zal ik gefrustreerd raken met mezelf. Dus IK begin simpel, begin eerst hier, met wat er hier is, wat er Hier is in MeZelf en mijn binnen-, buiten wereld, als wat ik - in hen - als in mezelf - Wat ik in  Mezelf waarneem - wat ik waarneem als in mezelf aanvaard en toegestaan - Oprecht hierop Zelfvergeving zal toepassen.

Zelfvergeving Dag 188.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat hoe ik mezelf ervaar met betrekking tot mijn verslaving het feit dat ik mezelf in mijn verslaving afhankelijk heb gemaakt van de werking van het 'middel' dat alcohol mij gaf.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik rechtvaardig dat alcohol mijn middel was waarachter ik me heb verstopt. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat de aspecten van mezelf die mij iets brachten - het zicht op ongeduld, onzekerheid en angst, dat deze verdwenen door alcohol te nuttigen. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik door het nuttigen van alcohol ik controle kreeg over mijn angst. 

Ik realiseer me dat nu ik gestopt ben met alcohol ik merk dat er geregeld ongeduld om de hoek komt kijken op de momenten dat ik antwoord vraag en verwacht in reactie op mijn vraag.  

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik op deze angst controle heb gekregen en kon ontspannen met alcohol binnen situaties waar ik voorheen gespannen was. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik in situaties waarin spanning hing door alcohol te drinken ik nog meer afscheiding in mezelf heb gecreëerd. 

Ik realiseer me dat ik in situaties waarin ik afwijzing heb ervaren ik zocht naar open met elkaar dialoog aangaan en respectvol met elkaar communiceren. 

Ik realiseer me dat er onduidelijkheid was binnen deze context waarin geen hoor en wederhoor plaats vond. Ik realiseer me dat ik vanuit deze observatie in mezelf reacties heb aanvaard van waaruit ik nu wil communiceren en dialoog wil aangaan. Ik realiseer me ook dat ik wil leren om eerst uit reactie te zijn. Alvorens en Als ik merk dat ik in reactie ben zal ik eerst doorademen en vervolgens mijn reactie inkijken en hierop Zelfvergeving toepassen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben vanuit ongeduld in een situatie waarin spanning hangt dat ik verwacht dat er een antwoord komt dat ik dit verwacht om de spanning te elimineren. 

Ik realiseer me dat het zo kan zijn dat ik juist door mijn ongeduld een antwoord verwacht waardoor het overkomt dat ik deze situatie wil controleren. 

Ik stel mezelf ten doel omdat ik juist hierdoor meer spanning creëer waardoor ik en de ander dichtklap en mijn verwachting naar een antwoord / oplossing dus niet onmiddellijk komt. Ik realiseer me dat de spanning hierdoor bij mezelf toeneemt. 

Ik stel me zelf ten doel om eerst uit reactie te gaan. 

Ik realiseer me dat het voordeel van alcohol was dat het onmiddellijk voorradig was en de werking merkbaar zodat ik mijn spanning onmiddellijk kon dempen en ontspanning kon ervaren. Ik realiseer me dat de oorzaak van de stress en mijn mind afscheiding aanwezig bleef.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik de aspecten die van mezelf onthullen, die ik projecteer op anderen, maar die in mij bestaan als afgescheiden van mijn Zelf als ik deze opmerk eerst uit reactie zal gaan. Dan pas ik op dit punt zelfvergeving toe. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat als ik gespannen ben omdat de dialoog wegvalt. Ik stel mezelf ten doel dat ik dan eerst inkijk in mezelf waar en hoe ik mezelf nog steeds kwetst door het met mezelf op een akkoordje te gooien omdat ik in reactie blijf. Ik realiseer me dat in het verleden door alcohol te drinken de spanning ging ontvluchten. Ik realiseer me omdat ik niet meer drink mijn angst projecteer op een ander als een oplossing uitblijft. Ik stel mezelf ten doel dat ik mijn reactie ongeduld en een oplossing forceren eerst zal Doorademen alvorens ik een oplossing verwacht. 

Dan pas ik zelfvergeving toe.Totdat ik in staat ben om naar mijn ongeduld te kijken - te kijken zonder dat er iets 'beweegt' in mezelf - dan bestaat er geen afscheiding meer in mezelf. 

Dus wat ik ervaar ten opzichte van ongeduld en spanning mij dit laat aspecten van mezelf laat zien die ik nog niet afgehandeld heb. Ik stel mezelf ten doel dat als ik ook maar enige reactie heb naar iets of iemand me realiseer dat dit afscheiding is die in mij bestaat. Ik realiseer me dat zulke reacties mij punten laten zien in mezelf die ik nog niet aandachtig bekeken heb. Ik stel mezelf ten doel dat ik Wat mijn reacties mij als in mezelf aanvaard en toegestaan laten Zien - eerst wil doorademen - waarop ik vervolgens de Desteni instrumenten zal toepassen.