Dag 187 DOMINANTE RE -ACTIES.

In tegenstelling tot mijn blog dag 186 realiseer ik me dat doordat er reacties zijn, er in mij iets niet verdwijnt, en juist zichtbaar is gemaakt. Wat verdwijnt is wat hieraan ooit vooraf ging. Dat is Zelfoprecht Leven Gewaarzijn. De weg daarheen illustreer in mijn blog van vandaag. Ik realiseer me dat dit een proces is van vallen en opstaan.



Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik zonder dialoog, hoor en wederhoor op mijn woorden: 'dat ik meer tijd nodig heb voor mijn studie en blog afmaken' in dat moment nog niet kan realiseren omdat ik denk dat ik 'duidelijkheid verschaf' niet kan weten hoe mijn boodschap als reflectie op mijn woorden door mijn partner of door iemand anders door deze persoon geïnterpreteerd wordt.

Als en wanneer ik denk dat IK in mijn boodschap duidelijkheid verschaf als reactie op een verzoek van mijn partner of iemand anders, Ik stop en Adem.

Ik stel mezelf ten doel dat alvorens ik in reactie ga mijn woorden check door hoor en wederhoor toe te passen zodat ik het mezelf mogelijk maak dat ik vanuit Zelfbeheersing vanuit eenheid en gelijkheid WIL communiceren.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik zonder dialoog in reactie op het voorstel van mijn partner niet kan inschatten of mijn woorden bij haar of iemand anders net zo ervaren zijn en worden als vanuit mijn veronderstelling dat mijn boodschap 'dat ik meer tijd wil voor mezelf' als zodanig bedoeld als 'ik heb iets meer tijd voor mezelf nodig' en 'ik heb nu even niet en later wel tijd voor jou' onduidelijk blijft voor mij zolang ik zonder dialoog, hoor en wederhoor, mijn duidelijkheid, concreet en specifiek op duidelijkheid heb besproken met de ander.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik denk omdat ik tijd voor mezelf vraag ik denk dat de ander dit niet niet respecteert. Ik stel mezelf ten doel dat ik dit punt eerst wil bespreken alvorens ik in reactie schiet. Ik realiseer me dat het beginpunt van mijn reactie als in reactie op de ander als energetische aanhechting ergens eerder in mijn leven ontstaan nu als reactie actief is geworden. Ik realiseer me dat ik deze eerst wil onderzoeken. 

Ik stel mezelf ten doel dat ik alvorens ik in reactie schiet en wil reageren op mijn reactie die ik in mezelf heb aanvaard en toegestaan die zo blijkt achteraf in reactie op de ander is ontstaan, als ik wel reageer, wat kan gebeuren in het proces van vallen en opstaan, zal vergeven.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik onbereikbaar ben omdat ik heb even meer tijd nodig en ben nu niet bereikbaar voor het voorstel van een ander.

Ik realiseer me dat ik uit autoriteit van anderen geleerd heb dat ik op mijn verzoek 'heb je even tijd tijd voor mij', IK zelf kritiek, afwijzing, passiviteit, dwingende ogen, kan verwachten. Ik realiseer me dat de ander in hier ik voor mijn reacties niet verantwoordelijk mag maken. 

Ik realiseer me dat ik vanuit deze realisatie meer begrip kan opbrengen voor de reactie van een ander. 

Ik realiseer me dat ik vanuit dit begrip en als concrete vraag van een ander hierdoor heb geleerd dat ik beter kan reageren door even tijd te maken voor de ander om te checken hoe mijn informatie is ervaren door de ander.

Ik realiseer me door deze vraag te vermijden er dus een reactie kan ontstaan zoals blijkt uit mijn reactie op mijn partner waarin ik uitspraken doe en woorden zeg die niet aansluiten bij dit fysieke huidige moment. 

Ik realiseer me dat ik mede verantwoordelijk ben voor deze en onze gezamenlijke kettingreactie. Ik realiseer dat ik alleen mezelf verantwoordelijk maken voor mijn reactie. Ik stel mezelf ten doel dat ik mijn reacties vanuit de verantwoordelijkheid voor mijn reacties zal onderzoeken. 

Ik stel mezelf ten doel dat ik een ander niet zal aanspreken op hun reacties die als reactie in mezelf als zodanig waarneem. 

Ik stel mezelf ten doel dat ik op mijn reacties consequent Zelfvergeving en Zelfcorrecties zal toepassen als blijkt dat ik de dooradem techniek nog onvoldoende effectief beheers als dit blijkt dat ik wel in reactie schiet.

Ik realiseer me óók dat mijn partner kenbaar heeft kenbaar gemaakt dat zij eerst uit reactie wil zijn om vanuit dialoog en open mind samen te communiceren zonder mind reactie. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik me niet realiseer wat mijn partner daadwerkelijk communiceert op het moment dat zij vraagt om meer tijd voor zichzelf.

Ik realiseer me dat ik mezelf deze tijd mag gunnen en toestaan om uit reactie te blijven. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik me de tijd ontneem om in dialoog te gaan door in reactie te schieten. 

Ik realiseer me dat dit een patroon is dat op de zondag onze laatste dag van het weekend vaak voorvalt. Het feit dat we uit communicatie zijn en vanuit reactie gaan slapen en afscheid nemen van elkaar ontstaat omdat ik mezelf de tijd niet gun om uit reactie te blijven. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik omdat ik mezelf de tijd niet gun om uit reactie te blijven op de zondagen telkens in een reactie gaan slapen. 

Ik realiseer me dat op de vraag of ik tijd heb voor de ander ik reageer met. 'Nee nu nog niet'. Ik realiseer me dat ik zelf als mensen onbereikbaar zijn op mijn verzoek ik hierop ook in reactie schoot en kan schieten. Ik realiseer me dat ik hypocriet ben als ik in reactie op de reactie van een ander mezelf toesta dat ik het aanvaard heb dat ik wel in reactie schiet en de verantwoordelijkheid ervan vervolgens toeken aan de ander.

Ik realiseer me dat ik zelf hierop in het verleden afwijzing in mezelf heb aanvaard en toegestaan. 

Ik realiseer me dat dit energie is van mijn mind.

Ik realiseer me dat mijn partner, toen ik in reactie zat, iets met mij wil bespreken. Zij ondersteunt dit met haar woorden: 'omdat ik dat moeilijk vind doe ik het vervolgens niet'. 

Ik weet niet wat haar beginpunt is op het moment dat zij aangeeft dat ze een gesprek wil. Ik realiseer me dat ik in reactie op haar reactie in reactie schiet. Ik realiseer me dat dit egoïstisch is. Ik stel mezelf ten doel dat ik meer rekening wil houden met mijn reactie alvorens ik overga tot handelen.

Ik realiseer me dat we door de realisaties in dit stadium als onderdeel leerproces van 'vallen en opstaan' - Lol - onze 'way to go' is om realisaties te doen waarop ik zelf zal anticiperen. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard als mijn partner kenbaar maakt vanuit reactie wil ik niet communiceren ik dit zal respecteren. Ik realiseer me dat ik ongeduldig en geïrriteerd reageer als zij tijd neemt voor zichzelf om haar reactie te onderzoeken.

Meerdere malen al hebben we besproken dat we als we in reactie zijn niet gaan slapen. Dit zijn thema's waaruit ik me mijn reactie realiseer. Ik neem hiervoor verantwoordelijkheid door dit te beschrijven. Het is niet mijn bedoeling om iemand te kleineren waar ik mezelf zo heb gevoeld. Ik realiseer me dat ik deze energie in me meedraag als energetische reactie die nu zichtbaar is. 

Wat vervolgens gebeurt is dat we vanuit reactie gaan slapen en de volgende dag geen afscheid nemen. Omdat ik in reactie zit zeg ik dat ik het zinloos vind om deze relatie op deze wijze voort te zetten. 

Ik realiseer me door deze realisaties dat ik wil dat we WEL een relatie opbouwen die vanuit eenheid en gelijkheid zonder mind reacties kan ontstaan met vallen en opstaan. 

Ik realiseer me ook dat vorige afspraken: niet gaan slapen als we in reactie zijn - voor mij niet vervallen als we beiden in reactie zijn. Ik realiseer me dat ik over dit punt een concrete afspraak maken. Ik stel mezelf ten doel dat ik in dialoog met mijn partner haar een concreet voorstel zal doen - waarin ik haar wil HOREN en ZIEN als gelijken, zoals in eenheid en gelijk Leven is bedoeld - hoe we zullen omgaan met een specifieke afspraak die ons NIET verhinderd om uit gesprek te blijven als we in reactie zijn. 

Ik stel mezelf ten doel dat ik effectief met mijn partner een afspraak wil maken die ons verhindert dat we in reactie gaan slapen. 

Ik stel mezelf ten doel dat ik in dialoog met mijn partner een effectieve afspraak wil maken waarin we meetbaar een afspraak maken waarop we als we in reactie zijn elkaar kunnen begrijpen en met begrip voor elkaars reactie later effectief en in dialoog weer in gesprek zullen gaan.

Ik stel mezelf ten doel dat ik vanuit reactie geen uitspraken zal doen die onze effectieve afspraak zal ondermijnen.

Ik stel mezelf ten doel dat ik uit contact zijn met mijn partner wil vermijden en stel me ten doel dat ik in contact wil blijven.

Ik realiseer me 'in reactie zijn' mede is opgebouwd uit energie - emoties en gevoelens beladen aanhechting thema's - is ontstaan uit reactie - door geen afscheid te nemen vanuit dialoog, hoor en wederhoor, elkaar niet zien en niet horen - ontstaan uit afwijzing, passief zijn, kritiek ontvangen - dat dit punt een vet thema is voor mij waardoor ik me onveilig kan voelen en misbruikt. Alsof alles wie en wat ik ben in dit moment teniet wordt gedaan. Wat ik zeg en bedoel er niet toe doet. Alsof de ander zich in een positie plaatst ten opzichte van mij waardoor ik me onderschikt moet maken om geaccepteerd te worden. Dat wie ik ben en wil zijn om wie ik daadwerkelijk ben zoals - Leven Gewaarzijn in elke in- en uitademhaling voor alle Leven is bedoeld - voor mij niet telt en geldt. 

Ik realiseer me dat ik vaak afscheid heb genomen en vanuit reactie ben weglopen. Deze reactie wou ik zondag bespreekbaar maken. Hierop heb ik als in mezelf aanvaard en toegestaan Dus afwijzing ervaren. 

Ik realiseer me dat ik deze afwijzing uit afwijzing als reactie in mezelf heb toegestaan en aanvaard heb opgebouwd vanuit observaties die ik als Negatieve Emotie Aanhechting in mezelf heb aanvaard en toegestaan waarop nooit een gesprek of dialoog heeft plaats gevonden. Wat ik heb gemist werd zondag zichtbaar. Wat ik verwacht is wat ik heb gemist. Wat nu (zondag) resoneert in dit moment als in toen (als gemis) ergens opgebouwd.

Ik realiseer me dat wat ik heb gemist nu verwacht. Ik realiseer me dat wat ik heb gemist ik nu kan gebruik als bron om afspraken, zelfcorrectie en later een Agreement in dialoog en samenspraak met mijn Zelfoprecht voor mezelf en met een /en ander(en) mee te formuleren. 

Ik realiseer me óók dat ik hierover met mijn partner in gesprek kan en zal gaan.

Ik realiseer me ook dat wat ik opbouw uit oefening door vallen en opstaan mogelijk is omdat we beiden verantwoordelijk zijn voor ons proces en hierover oprecht communiceren.

Ik realiseer me dat niets voor niets is en dat iets wat ik me realiseer een voorbeeld kan zijn van waaruit ik wat ik WEL wil kan realiseren.

Cool.