Dag 154 Schaamte sociaal of Zelfbesef...


Over Schaamte  schrijft Bernard in zijn blog 'It is Shame'Herinneringen kunnen vaak worden geactiveerd door onze hedendaagse omgeving, waar iets of iemand ons Herinnert aan een ervaring / gebeurtenis / situatie / relatie uit het verleden en dan 'denken we erover' als ervaring / herinnering in onze Geest. Soms kunnen Herinneringen slechts een flits zijn in het moment, als een genomen foto die door onze Geest flitst en in andere gevallen, kunnen we ons hele scènes / momenten herinneren die zich uitspelen. En / of we kunnen opzettelijk het Verleden binnengaan in onze Geest door 'te zoeken naar Herinneringen' in onszelf.

Tijdens het gesprek met mijn buddy heb ik mijn schaamte ervaring als woord besproken. Omdat ik twijfel of mijn schaamte mind / Herinnering is of een moment zoals in Zelfoprecht Gewaarzijn. Mijn twijfel baseer ik op het feit dat er aan de woorden van de persoon die het woord schaamte uitsprak in mezelf geen reactie als in schaamte heb ervaren maar vanuit Zelfbesef het woord schaamte Gewaar was.

Zelfoprecht Gewaarzijn 'It is Shame' of schaamte zoals uit conditionering / ervaring / Herinnering ontstaan maakt wel degelijk verschil. Wat hier gerealiseerd moet worden, is dat: wanneer een Herinnering / Moment uit het Verleden een emotie / gevoel als Energetische Aanhechting heeft of wanneer / als de Herinnering opkomt en je Reageert erop, dan betekent dit dat de Herinnering op zichzelf, de Gebeurtenis uit het Verleden, nog steeds ‘macht over je heeft en jou definieert’.

In wezen, is het dan de Herinnering zelf die beïnvloedt / bepaalt 'wie ik ben' in een moment en voor het grootste deel - zovelen van ons worden ‘achtervolgd’ door ons eigen verleden in de Geest, omdat we eraan ‘vasthouden in onze energetische relaties’ die we ermee hebben, in plaats van dat we in staat zijn om 'het verleden los te laten' om echt in staat te zijn om 'vrij' te Leven in elk moment van de Ademhaling.

Uit mijn Zelfonderzoek weet ik inmiddels dat ik vanuit mijn aard / wezen / Zelfbesef verlegen ben en schaamte kan ervaren. Met name toen ik als kind een ruimte binnen kwam waarin veel mensen aanwezig waren. Mensen die mij, zo denk ik mij negatief evalueren / bekijken / beoordelen op de feiten / norm waaraan dien te voldoen. Mijn beeld dat ik uit opvoeding meekrijg en als informatie indicatie waaraan ik me identificeer in mezelf heb aanvaard en toegestaan. 

Ik heb deze evaluatie norm van de aanwezigen in de ruimte als zodanig ervaren zonder dat ik dus bewust was van de werking schaamte die inmiddels mijn mind constructie s0ciale schaamte was geworden omdat ik mezelf Simpelweg ging vergelijken aan de opvoedings-norm en wist niet eens van het bestaan van mijn natuurlijke schaamte die mijn Zelfbesef beschermt. Ik heb dus sociale schaamte ervaren omdat ik dacht als er dan gelachen werd door de aanwezigen dat ik afweek van hun norm. Schaamte als functionele werking betekent echter dat ik dus mezelf wil beschermen tegen teveel invloeden van buiten die niet aansluiten bij mijn fysiek Leven Gewaarzijn. Invloeden waaraan ik een opvoedingseis heb gekoppelt. Een koppeling die binnen mijn Zelfgewaarzijn actief is die in mezelf verwarring creëert waaruit afgescheidenheid, ongelijkheid en dissociatie ontstaat.

Aan gebeurtenissen heb ik dus sociale schaamte gekoppeld. Bijvoorbeeld als reactie op mijn ongehoorzaamheid waarop ik straf krijg van de juf die me later nadat ik twee uur buiten heb staan afwachten (geduld) in weer en wind, onwetend over het waarom dat ik zo lang buiten sta te wachten, die me uitlacht waardoor ik me vernedert voel waaruit schaamte ontstaat omdat ik denk -en dus haar gedrag erken en accepteer - dat ikzelf schuld was omdat ik van haar straf had gekregen en naar de grote mensen moest luisteren / gehoorzamen / aanpassen.

Dus als ik schaamte ervaar om mijn verhaal te delen koppel ik hier schuld aan. Ambivalent schaamte / schuld en op schuld volgt afwijzing en hierop volgt aanpassing en daarop slik ik mijn woorden in waardoor ik irritatie ontwikkel waaruit fysieke klachten ontstaan in mijn borst punten.

Ik beschrijf deze uitgebreide inleiding omdat Schaamte als uit mind en opvoeding binnen mijn Geest ontstaan verschillend is aan 'It is Shame'.

Aan de kassa bij de supermarkt lacht de caissière vriendelijk naar mij. Ik zie de lach en koppel hieraan automatisch vriendelijk. Vriendelijk is veilig realiseer ik me later. Toch merk ik dat ik licht dissocieerde. Nadat ik me hiervan bewust ben kijk ik richting de caissière. Haar vriendelijke lach heeft zij inmiddels ingewisseld voor een beteuterde blik. Dit moment speelt zich af binnen een fractie. Als gevolg van mijn onvriendelijke / bedenkelijke blik die ontstaat als twijfel aan haar oprechtheid, mijn angst die ik koppel aan lachen als in mind ontstaat dus weer schaamte.


Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik aan de lach van iemand twijfel koppel.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik uit de lach van een ander de Gevoels Aanhechting oordeel koppel en dat haar lach onoprecht is.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben aan een lach van een ander onoprecht zijn koppel.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik aan ongehoorzaamheid de lach van de juf heb verbonden waaraan ik vernedering heb gekoppeld en aanpassen om de goede vrede te bewaren.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben aan aanpassen mijn stem heb gegeven en woorden inslik.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben op woorden inslikken fysieke klachten en pijn ontwikkel waaruit angst ontstaat.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat de woorden die ik inslik woorden zijn die ik uit observatie heb overgenomen als idee vertaalt heb opgeslagen in mezelf waarmee ik mijn situatie en wereldbeeld afmeet.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mijn meetinstrument mijn wereldbeeld bepaalt en een oordeel betreft waardoor ik kijk en zie.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik hieraan tijd koppel en ongeduld als mensen niet reageren binnen de termijn die ik aan tijd koppel.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik ongeduld koppel aan mijn keuzes en daardoor impulsief heb gehandeld.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat impulsiviteit mijn keuzes heeft gedomineerd waardoor ik voortdurend mijn keuzes achteraf dien / moest bijstellen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik aan deze keuzes mijn wereldbeeld succes heb gekoppeld dat ineens wegviel door het materialistische deel dat ook wegviel.

Ik realiseer me dat door het wegvallen van het materialistische stuk sociale schaamte als mijn norm waaraan ik moest voldoen wegviel waarvoor in de plaats angst kwam. Ik realiseer me dat ik daardoor in ee sociaal isolement heb geleefd en de leuke dingen heb vermeden. Ik stel mezelf ten doel dat de leuke dingen zoals naar een verjaardag gaan, door de stad lopen en winkelen, naar een lezing gaan en zelf weer initiatief tonen als dat telefoontje uit blijft mezelf hiervoor verantwoordelijk maak door het aan te gaan en daadwerkelijk wel zelf te wandelen en neit af te wachten. Ik realiseer me dat het mijn verwachting blijft wat ik wil realiseren en zal in de realiteit van het Hier bewust zijn van het feit dat anderen hun agenda hebben. Daarnaast realiseer ik me dat gezonde twijfel mezelf in staat stelt om keuzes te onderzoeken alvorens over te gaan tot een besluit en dat ik twijfel kan ik inzetten als instrument om zelfbeheersing te ontwikkelen.

Normen zijn concrete richtlijnen voor het handelen; ze regelen het dagelijks sociale verkeer. Het zijn algemeen aanvaarde gedragsregels. Normen vormen de verbinding tussen de algemene waarden (zoals vrijheid, rechtvaardigheid) en concrete gedragingen; het zijn opvattingen over hoe men zich wel of niet zou moeten gedragen in concrete omstandigheden. Sommige normen komen in bijna alle samenlevingen voor, zoals "je doodt niet" en "je steelt niet".
De belangrijkste normen zijn vastgelegd in wetten en mores (zeden of morele normen). Joodse en christelijke normen zijn onder meer weergegeven in de tien geboden, islamitische normen zijn beschreven in de sharia. Liberale, socialistische en sociaal-democratische normen zijn politiek-economisch vastgestelde regels in de vorm van grondrechten en wetten. Omdat ze belangrijk bleken te zijn voor het voortbestaan van een samenleving, werden 'mores' op een gegeven moment in wetten gegoten en door formele instanties als politie en justitie gecontroleerd. Bij niet-naleving wordt gestraft. We kunnen kort zeggen dat normen voortkomen uit religie of levensovertuiging.

lees meer: 'deelname in realiteit is nooit een observatie'




Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Woorden als topjes van de ijsberg

Dualisme