Dag 145 Better argument as a justification.

In de film met de bezopen man die ladderzat uit zijn auto is gestapt herinner ik me een gesprek met X die ooit heeft verteld dat hij in iemand een goed voorbeeld zag als reden om te stoppen met drank. Aan het argument als het ander lukt zal het mij ook zal lukken droog te blijven. Droog betekent abstinent en na een tijd van alcoholisme geen alcohol nuttigen. Omdat ik aan de woorden van X een positief voornemen  / verantwoordelijkheid als Positieve Gevoels Aanhechting koppel, ervaar ik ergernis als ik in de film de man dronken achter het stuur zie zitten, in tegenstelling tot X die droog wil zijn. 

Het voornemen ervaar ik als positief. Het drankgebruik ergert mij omdat ik het onverantwoordelijk vind dat hij dronken in zijn auto stapt. Zijn gedrag vind ik negatief (emotie boos) ten aanzien van het voornemen. Ik vergelijk zijn voornemen met mijn verantwoordelijkheidsgevoel. 

Ik sta droog. Door mijn vergelijking plaats ik mijzelf in een betere positie. Want droog staan vind ik beter dan dronken achter het stuur kruipen en verbind ik aan beter waarin ik een oordeel denk. 

Doordat ik mezelf - in een flits - beter vind creƫer ik ongelijkheid. Ik realiseer me in dat zelfde moment dat ikzelf terugvallen had. Ik heb terugval ervaren als onderdeel van het stoppen met alcohol drinken. In die zin is het beter om terugval te ervaren als onderdeel van het proces om te droog staan te ervaren.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mijn verantwoordelijkheid gevoel koppel aan de terugval van de man als beter.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik ergernis genereer bij de gedachte dat de man dronken achter het stuur stapt.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik het dronken van de man veroordeel in combinatie met onveiligheid van dronken achter het stuur kruipen.

Wanneer ik merk dat ik mezelf beter beoordeel in vergelijking met de situatie van een ander die alcohol gebruikt, Ik stop en Adem. Ik stel mezelf ten doel dat ik me realiseer dat ieder ander mens zijn eigen proces wandelt te realiseren op de momenten dat ik mezelf als beter zie. Ik stel mezelf ten doel eenheid en gelijkheid voor alle Leven voor ogen te houden op de momenten dat ik wil oordelen, waarop ik onmiddellijk zal doorademen en later mijn kijk zal vergeven en uitschrijven. Ik realiseer me zolang ik mezelf verhinder in mijn gedachte beter ik niet effectief ben. Ik realiseer me dat een ieder andere mensen zelf beslist hoe hij achter het stuur van zijn auto stapt en dat ik hierin mijn verantwoordelijkheidsgevoel dat ik droog sta niet mag afmeten. Mijn gedrag rechtvaardigt nooit anderen, zelf als in een flits, te veroordelen. Ik realiseer me dat ik dan juist ongelijkheid creĆ«er. Ik realiseer me dit feit in het moment van observatie als reactie op de man waardoor ik kon Door Ademen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Dualisme

Woorden als topjes van de ijsberg