Dag 129 Mezelf een moment in en als de adem schenken.

Kleur bekennen
Dat anderen ongevraagd mijn comfortzone betreden benoem ik zo omdat ik me lang heb aangepast, heb laten beinvloeden door de mening van anderen. Ik realiseer me dat ik dit deed om de goede vrede te bewaren en uit vriendelijkheid met als doel om kritiek te voorkomen. Ik realiseer me dat de enige manier voor zelfonderzoek is mezelf een moment in en als de adem geven. Waarin ik oprecht mijn mind onderzoek. Mijn mind gedachten als ik erin participeer als zelfexpressie emotie of gevoel mij mijn innerlijk gewaarzijn toont. Als boodschap die ik in me meedraag zoals in herinneringen vervat. Die als in reactie op een gebeurtenis of vanuit mijn onderbewuste als in woorden of als plaatje opploept. Emotie of gevoel is voorzien van energie die mijn innerlijk gewaarzijn kleurt. Ik realiseer me dat ik deze kleur op een gedachte plak. Ooit ontstaan als oorzaak toen die nu als trigger de aanleiding vormt die zichtbaar wordt als reactie op mijn omgeving. Zoals een kameleon kleur gebruikt als reflectie van zijn innerlijk gewaarzijn als zichtbare uiterlijke gewaarzijn reactie. 

Ik stel me ten doel dat ik me realiseer dat ik mijn grenzen en mijn integriteit heb bewaakt met de informatie die ik had en dat ik deze informatie zal herzien. Ik stel me ten doel dat ik mijn stem laat horen omdat ik ook merk dat eenheid en gelijkheid realiseren voor alle Leven niet ligt in mijn herinneringen maar wel grijpbaar is als functie voor herdefiniëring. Ik stel mezelf ten doel dat ik oprecht mijn stem laat horen die gericht is op de realisatie van een Leven Gewaarzijn realiseren voor alle Leven als in éénheid gelijk. Ik stel mezelf ten doel dat ik eerst reflecteer op mijn automatische gedachten in woorden of in beelden alvorens ik mijn woorden uitspreek. Ik maak hierbij gebruik van de tools die Desteni mij aanreikt in de gratis DIP Light cursus.

Ik realiseer me dat mijn gedachten iets van mij onthullen en wat zij tonen aanzienlijk gedetailleerd een gemanifesteerd deel van mezelf reflecteert waarvan ik mezelf heb afgescheiden. Maar wat betekent het om hier te blijven? 

Ik begrijp dat ik nooit werkelijk Hier ben geweest. Ik heb in rondjes gelopen in mijn mind Daar. Ik heb mijn tijd doorgebracht Daar, wat mijn mind is. Ik ben niet totaal Hier geweest. Dat wat een gemanifesteerde expressie van mijn hele - zonder mind afscheiding - menselijk lichaam is als bestaan als alles als één als gelijk. Dus ademen helpt en ondersteunt me om Hier te blijven. Want het is noodzakelijk dat ik een fusie met mezelf in praktijk breng, om hier te zijn, wat uiteindelijk een natuurlijke expressie van Zelf - als in een staat als één en als gelijk - zal worden. Zoals met alles moest ik ergens beginnen, HIER, met ademen. Als er een gedachte opkomt, één gedachte komt op, de mind gaat erg langzaam, wat wil zeggen dat gedachten eigenlijk erg langzaam bewegen - als ik mezelf maar een moment in en als de adem zou geven. 

Dus als een gedachte opkomt, in het ademen, adem natuurlijk maar wees gewaar van je ademhaling hier met jezelf. Kijk nu naar deze gedachte.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik vanuit mijn automatische piloot reacties als een robot ben gaan bewegen. Ik stel mezelf ten doel dat ik als Daar zal doorademen om eenheid als in Hier oprecht te bewerkstelligen. Vandaaruit zal ik op mijn automatische reacties zelfvergeving en zelfcorrecties toepassen met als doel deze daadwerkelijk als in Hier, als Leven Gewaarzijn te lopen.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat er een doel in de toekomst ergens ligt waaraan ik dien te voldoen. Ik realiseer me dat ik hierdoor als in Daar afgescheiden ben van als in één en gelijk. Ik realiseer me dat een gedachte een deel van een patroon is. Als ik me dit punt realiseer ik zal doorademen. Ik stel mezelf ten doel om bewust door te ademen en mijn mind te beschrijven. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat als in een patroon gedirigeerd andere mensen bejegend heb.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik een neutrale gewaarwording zoals als inéénheid en gelijk aan alle Leven Gewaarzijn is heb gelabeld met mijn interpretatie.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mijn observatie reacties als in mezelf aanvaard en toegestaan genereert en dat ik vanuit herinnering een huidige situatie herinterpreteer.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik de woorden die ik denk negatief evalueer. Ik realiseer me dat door negatief mijn gedachten te evalueren ik mezelf verhinder om effectief te zijn. Ik stel mezelf ten doel dat ik mijn gedachten observeer en zal door ademen. Ik realiseer me dat ik mijn innerlijk gewaarzijn als negatief geladen als uiterlijk gewaarzijn deel met mijn omgeving waardoor ik hen op afstand hou en vanuit mijn innerlijk gewaarzijn beinvloedt.
Ik vergeef mezelf toegstaan en aanvaard te hebben de woorden die ik denk te zien als waarheid alvorens deze onderzocht en ervaren te hebben. Wanneer ik mijn  waarheid als gedachten ervaar ik dooradem. Ik stel mezelf ten doel dat ik op mijn gedachten de dooradem techniek vaker zal toepassen. ik stel mezelf ten doel deze techniek bij iedere gedachten toe te passen.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat een interventie de kwaliteit van mijn leven kon bepalen. Ik realiseer me door een label dit label te gaan leven.
Ik vergeef mezelf toegstaan en aanvaard te hebben dat de waarheid van een ander ook gekregen waarheid kan zijn en dat die ander wellicht nog onwetend kan zijn en ik dit veroordeel.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben oordelen vanuit onwetendheid vanuit de interpretatie aan een gedachte die me als in hier afgescheiden door een herinnering verhinderd om effectief vanuit éénheid en gelijk fusie te participeren als Leven Gewaarzijn.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik aspecten van een herinnering uit een gedachte ontstaan in mezelf positief en negatief afkeur of goedkeur.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik anderen bejegen vanuit mijn interpreatatie goedkeuring afkeuring.

Ik vergeef emzelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mijn gedachten kleur vanuit dualiteit goed/fout zwart/wit en iemand enkel als uit een dualiteitsaspect ontstaan bejegen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de discipline dat ik MOET voldoen aan een norm die ik me heb aangeleerd ter bescherming mij waakzaam en alert maakt waardoor ik mensen afstoot.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik aan discipline perfectionisme koppel om discipline als in perfectie volgens mijn doel te realiseren.

Ik vergeef emzelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik hieruit het typetje veeleisendheid als maatstaaf blauwdruk over anderen leg als beoordelingsformat waaraan ik hen afmeet en beoordeel. Omdat ik me dit realiseer heb ik hierop vergeving toegepast.

Ik vergeef emzelf toegestaan en aanvaard te hebben de woorden die refereren aan perfectie zoals kleding, kapsels, auto's - met name waaraan spullen en dingen dienen te voldoen. Ik realiseer me dat ik deze woorden heb overgenomen van het wereldbeeld perfectie die ik letterlijk heb gekopieërd van anderen.

Ik vergeef emzelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik me onwetend nog als ding heb voortbewogen in contact met mijn omgeving. Ik realiseer me dat ik wel vaker aanspreekbaar was op mijn gedrag. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik bedoelingen wantrouw op waarde. Wat anderen mij reflecteren heb ik als in mezelf toegestaan en aanvaard. 

Easy toch.....

Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Woorden als topjes van de ijsberg

Dualisme