Dag 124 Verlies ik mijn Zelfexpressie....


verlies van Zelfexpressie...

Het komt voor dat ik me in het bijzijn van bepaalde mensen oncomfortabel voel. Ik ervaar onzekerheid. Ik ervaar dit omdat ik denk 'alsof die ander mij eerst observeert en mijn woorden weegt. In een gesprek met B bespraken we ons stapverleden. Dat we vroeger tijdens onze stapavonden veel alcohol gebruikten. Volgend jaar word hier in de regio een groot evenement georganiseerd waar over het algemeen veel alcohol wordt genuttigd. Vanuit mijn stapverleden beleving gaf ik naar mijn smaak vanuit humor hierop een reactie: 'Op de fiets er naar toe en wandelend terug'. Vervolgens kreeg ik als reactie terug: 'En je drinkt geen alcohol meer dacht ik dat je net vertelde'. De woorden van B vergezeld van een cynische afkeurende lach. Omdat ik vanuit mijn tijdens evenementen bier drinken Dejavu - bubble reactie gaf creĆ«erde ik dus zelf twijfel. 

'Huh' verbaasd 'het lijkt alsof hij in zijn reactie aangeeft dat ik de waarheid verbloem'. Daarop volgde een tweede reactie: 'Ik sta verdomme in november van dit jaar twee jaar droog. Door in deze gedachte te partiperen ervaar ik een gevoel van treurnis over me heen vallen. Droevenis over het feit dat men twijfelt aan mijn woorden. 

Het lijkt wel alsof ik mezelf nog steeds verantwoordelijk maak voor de reacties van anderen, die ik dus in mezelf ervaar, waarop ik me ook nog eens schuldig voel. Cool inzicht.  

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik vanuit mijn automatische reactie mezelf verantwoordelijk maak voor het gedrag van een ander. Ik realiseer me dat door het gedrag van de ander een reactie als in mezelf zichtbaar wordt. Ik stel mezelf ten doel dat ik de volgende keer wel wil doorademen waarop ik daarop oprecht dit beschrijf. 

Ik realiseer me ook dat ik als in reactie op een ander een reactie uit een herinnering actief is. Ik ben hierdoor niet als in hier aanwezig. Dit betekent dat ik afgescheiden ben met dit moment. Als vergelijking op iets van toen dat nu actief is.

Ik realisser me ook dat een reactie van een ander als in reactie op mij niet langer meer mijn verantwoordelijkheid is. 

Ik realiseer me dat ik hierop in mezelf denk dat men mijn waarheid niet gelooft. In wezen, zo realiseer ik me reageer ik vanuit ongeloof op de onwerkelijkheid van mijn mind. Ik stel mezelf ten doel dat ik oprecht mijn beleving blijf beschrijven. Als op weg naar Zelfoprecht.







Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Woorden als topjes van de ijsberg

Dualisme