Dag 119 'Consciëntieuze'

Consciëntieuze mensen onderzoeken
oprecht hun mind.
Your're not Mind Controlled... Are you? Wanneer ik merk dat ik reageer onder invloed van één gedachte, Ik stop en adem. Ik realiseer me dat deze invloed, als uit observatie overgenomen, mij bestuurt. Ik realiseer me óók dat mij dit weerhoudt om altijd oprecht te zijn. Ik realiseer me dat veel van mijn gedachten mij instrüeren vanuit de boodschap om de goede vrede te bewaren. In feite verzijg ik te zeggen wat ik daadwerkelijk ervaar waardoor ik mijn ware gedachten, mijn oprechtheid moet verzwijgen, waardoor ik mijn Zelfoprechtheid ontloop en ontken. Daarom ging ik drinken. Omdat door mijn Zelfoprechtheid te ontkennen ik spanning uit negatieve emoties geladen energie ontwikkel, omdat ik mijn Consciëntieuze aard moet ontkennen. Om de goede vrede te bewaren slik ik mijn ware aard in. Naar buiten toe lach ik. Van binnen sterft mijn Zelfoprecht en vormt sluiers van zelfbedrog en zelfontkenning als aanpassing aan gewenst gedrag. Vandaag heb ik een blog gelezen waarin de invloed van onze mind duidelijk is beschreven. Deze invloed, als aanpassing overgenomen uit voorbeelden, waaraan ik mijn waarheid heb gekoppelt, noem ik misbruik van mijn eigen Zelfoprechtheid. Ik heb dit inderdaad zelf aanvaard en toegestaan. Als in mezelf is deze overgenomen invloed mijn leven gaan leiden. Dit leiden benoemde ik voorheen lijden. Het doet mij nog steeds pijn wanneer ik iemand veroordeel. Het doet me pijn als ik participeer in mijn oordeel. In dit oordeel ontstaat mijn 'irritatie'. Ik voel dat deze irritatie mij ook weerhoudt om mijn kwetsbaarheid te tonen. Deze openheid die voor mij fungeert als middel om weer Leven Gewaarzijn te realiseren. Omdat als ik veroordeel mezelf ervaar als irritatie omdat dit alles over mij zegt. 

Maar ik ben ook van mening dat ik als afhankelijk wezen, die net als alle anderen wezens, zorg nodig heeft in dit stadium. Het stadium van 0 tot 7 waarin we een fundament aanbrengen binnen ons Leven. Dit Leven binnen ons oorspronkelijk dit wat wij als Destonians Zelfoprecht noemen. Zelfoprecht Leven Gewaarzijn waarnaar we verlangen. Vanuit het verlangen dat we hierin als wezens en al het anderen Leven, gelijk en een zijn. Waarin we gelijk en een zijn 'noemt' Leven. Binnen dit Zelfoprecht zijn invloeden uit tijdsgeest, een boek, een veroordeling of roddel, de macht van een therapeut of model, zij allen hebben één overeenkomst. Omdat ik niet heb geleerd om mijn eigen keuzes te maken, vanuit mezelf, vanuit dwang aan het voorschrift overgenomen informatie waaraan ik als voorwaarde dien te voldoen. Althans, dit was mijn interpretatie. 

Ik heb al vaker verwezen naar een verhaal waarin ik beschrijf dat ik door de juf van de eerste klas lagere school niet werd gezien en niet werd gemist nadat zij mij te kennen gaf dat ik moest wachten naast de schooldeur. Ik weet voor mezelf dat in deze beschrijving mijn omslagpunt ligt. Voor dit moment was ik Zelfoprecht. Omdat ik me niet bewust was van mijn handelen die geen intentie bezat, nog geen plan waaraan ik moest voldoen. 

Ik wist wel dat mijn ouders mij vertelden dat ik moest gehoorzamen aan het gezag van oudere mensen zoals de juf. Ik was me echter nog onbewust van de impact die het op me had als ik gehoorzaamde en hoe ik moest omgaan met de gevolgen. Ik gehoorzaamde en bleef staan naast de schooldeur. Wat hierop volgde, werd mijn beschermingmechanisme om me te beschermen tegen de gevolgen van wat er gebeurde in dit moment. Mijn behoefte echter om om te gaan met deze gevolgen, heb ik niet geleerd. 

Onder de groep Destonians worden elkaars blogs niet inhoudelijk besproken. Onder deze groep mensen heerst de sfeer elkaar onvoorwaardelijk steunen. Zonder ongevraagd feedback te geven delen. Namelijk wij willen dat een mens terug komt bij zijn of haar, of haar of zijn Leven Gewaarzijn. Dat is de bedoeling van het proces dat zeven jaar duurt. Het neemt geen zeven jaar in beslag maar in deze zeven jaar leer je als mens hoe het was en is om met elkaar te leven zoals Leven bedoelt is. Zo is het leven bedoelt. Om in leven de invloeden die Leven weerhoudt te elimineren om eenheid en gelijkheid als in HIER, in iedere ademhaling te Leven. 

Vandaag pas ik zelfvergeving toe op het punt - de invloed als in mezelf aanvaard en toegestaan - Ik vergeef mezelf toegstaan en aanvaard te hebben dat ik mensen vanuit mijn innerlijk gewaarzijn als in woorden 'wat ben je X toch één sukkel om je oordelen op mij te plakken 'alsof dat wat ik zeg, wat in jou zichtbaar is geworden door dit gesprek, alsof ik hiervoor verantwoordelijk ben'.

Ik realiseer me dat mensen die een oordeel uitspreken tijdens ons gesprek ik bij sommige mensen, zoals in het gesprek met X zoals ik hierboven beschreven heb, door te participeren in deze gedachten als in de woorden die ik beschrijf zichtbaar irritatie ervaar. Ik realiseer me ook dat deze negatief geladen energie als in mezelf ligt opgeslagen waardoor ik fusieke klachten krijg. Ik realiseer me ook dat ik deze klachten krijg omdat ik mijn woorden inslik. Woorden die ik inslik waaraan een lading is gekoppelt, mij weerhoudt om in eenheid met mezelf te zijn. Deze eenheid is onder invloed van instructies waaraan ik voldeed ontstaan. Dus onder invloed van gehoorzamen aan de instructies van mijn ouders, heb ik aanvaard en toegestaan, waaruit irritatie is onstaan die me nu weerhoudt om me te verbinden met de eenheid als in mezelf en de eenheid in anderen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik de eenheid als in mezelf zoals ook in anderen oorspronkelijk aanwezig veroordeel. Ik realiseer me dat ik mijn veroordeling veroordeel. Deze veroordeling heb ik overgenomen uit het feit dat ik gehoorzaam waarop ik straf ervaar. Als ik gehoorzaam krijg ik ondanks mijn kwetsbaarheid tonen toch straf. Ik voldoe aan gehoorzaam zijn en krijg ook straf. Dubbele boodschappen die in een relatie met mensen actief worden als mijn reactie die ik in mezelf heb opgeslagen onder invloed van anderen overgenomen informatie die mijn daadwerkelijke behoefte - als eenheid en gelijk in HIER zijn en samen Leven - ondermijnen. 

Wanneer ik als in mezelf woorden wat is X een sukkel gebruik ik veroordeel, Ik stop en adem. Ik realiseer me dat ik mezelf veroordeel in deze woorden die als in mezelf opgeslagen negatieve energie genereert waardoor ik mezelf verhinder om effectief te zijn als waartoe ik in staat ben. Ik stel mezelf ten doel dat ik juist deze woorden zal beschrijven die me terugbrengen naar zelfoprecht zijn Leven Gewaarzijn waartoe ik in staat ben en wil Leven vanuit Zelfoprecht, daarom juist beschrijf ik oprecht mijn proces zoals in woorden die in mijn mind ontstaan zodat ik mijn consciëntieuze Zelfoprechte Leven Gewaarzijn in iedere ademhaling daadwerkelijk wil Leven.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Woorden als topjes van de ijsberg

Dualisme