Dag 94 Kritiek afwijzing en mezelf ondermijnen..

'Steeds maar hogere eisen als
compensatie van tekort'.
Als compensatie ben ik kritisch in plaats van in het verleden alsmaar ‘ja-knikken’ en me aanpassen om de goede vrede te bewaren. Nu ik mijn richting kies levert me dit ook fysieke pijn op. Vanochtend werd ik ermee wakker. Ik denk omdat ik kritisch ben dat anderen mij zullen veroordelen voor mijn mening waarop een sanctie zal volgen omdat ik denk dat ik hen tekort doe omdat ik me rebels opstel omdat ik voor mezelf sta. Daarnaast ben ik in mijn bejegening respectvol. Ik laat anderen hun verhaal doen en luister naar wat zij te vertellen hebben. Ik weet dat door te compenseren ik kritisch ben naar mezelf mezelf veroordeel uit angst en mezelf afwijs en mezelf ondergeschikt maak aan een ander om de goede vrede te bewaren. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedachten dat ik mezelf in tegenstelling tot anderen in een positie plaats en anderen beoordeel waarop ik mijn mening vorm een verkeerde veronderstelling is.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mijn voor mezelf opkomen verwar met de ander veroordelen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben in plaats om de goede vrede te bewaren voor mezelf opkom verwar met anderen tekort doen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik anderen onderbreek en niet laat uitpraten omdat ik voor mezelf opkom in mijn reactie en sta voor mezelf.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de ander onderbreken ik de ander tekort doe dat ik mezelf veroordeel omdat een ander goed zelf zijn grens kan aangeven.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedachte door anderen te onderbreken en ik mezelf belangrijker vind.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben mezelf de mogelijkheid tot een gezellig gesprek ontneem.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik in mijn positie innemen ongelijkwaardigheid creëer.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben mijn gedachten zijn ontstaan uit interpretatie uit observatie van voorbeelden.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik door te participeren in mijn gedachten verdriet, twijfel en angst ervaar.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik weinig aandacht had voor het welzijn van anderen door hen te onderbreken in hun verhaal maar in wezen mezelf als in eenheid en gelijk onderbreek en hiermee ongelijkheid accepteer.


Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik anderen onderbrak uit enthousiasme en beter wil doseren als in mezelf in geven en ontvangen van feedback.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Dualisme

Woorden als topjes van de ijsberg