Dag 88 Bindingsangst

Bindingsangst is het gevoel
dat je vrijheid verdwijnt als je een relatie aangaat.

Am I able to simply stop? I mean, actually STOP - so, NOT SUPPRESS within my sripting bully wanting to hide from who I have accepted and allowed myself to be/become? Like, 'yeah...I totally stopped. I'm totally clear. Nothing to look at here. I swear, I swear...' - lol.

Dit script breng ik in kaart. Ik beschrijf het moment zoals het als gedachte binnen mezelf als geest actief is. Mijn relatie als aanvaard en toegestaan in mezelf als mind. In reactie op een aanleiding / gebeurtenis / onbewust bewust wordt deze gedachte zichtbaar.

In het spreken van de uitspraak : ' Ik vergeef mezelf dat ik heb geaccepteerd en toegestaan maak ik mijn gedachte oprecht zichtbaar. Ik kan dit letterlijk in ieder moment toepassen. Ik pas dit niet letterlijk toe in ieder moment als discipline maar als instrument waarmee ik oprecht naar mezelf kijk. Wat ik onderdrukt heb in mezelf. Waardoor ik niet in ieder moment fysiek aanwezig ben. Ik noem dit onderdrukt en op het moment van acceptatie was ik nog in mijn eigen macht aanwezig als mijn vrije ruimte. Mijn vrije ruimte als in eenheid en gelijk. Kan waar kunnen, de keuze uit meerdere voorbeelden nog niet aanwezig was. Ik was nog als een leeg A4tje - een onbeschreven blad - waarop ik heb aanvaard en toegstaan: als in script geschreven informatie opgeslagen - als in geest vertaald - in gedachten, gevoelens en emotietaal. Aspecten die ik in deze vrije ruimte - mijn macht - heb geplaatst als mijn waarheid. Gevormd door mijn omgeving en opvoeders. Die uit hun mindscript als voorbeeld waren van mijn observatie waarmee ik ben gaan kleuren. 

Als middel om deze asepecten zichtbaar te maken kijk ik naar mijn reacties, als gedachten in mijn geest opgeslagen uit observatie verkregen participant vanuit deze gedachte in emotie en /of gevoel deelneem. Dit alles heb ik in mezelf toen nog onbewust - aanvaard en toegestaan. Ongevraagd vertaal ik naar verantwoordelijkheid zijn voor mijn eigen vrije ruimte - als in eenheid en gelijk - vrij maken van ladingen uit indrukken gekregen bully shit. Door oprecht te beschrijven krijg ik inzicht in de moves - aspecten - zoals in mezelf aanvaard en toegestaan. Vrijwillig en vroeger onvrijwillig.

Oprecht en eerlijk beschrijf ik oprecht het proces hoe ik mijn gedachten waarin ik participeer als in mezelf heb toegestaan en aanvaard als script waaruit mijn automatische reacties zichtbaar worden.

Al enkele dagen passeren er verklaringen van principes. Deze principes - een lijst met aandachtspunten die door Destonians collectief steun krijgt. Deze punten verwijzen naar het proces en de realisatie van 'Leven' zoals Zelfoprecht Leven in eenheid en gelijk Leven voor alle Leven vanuit dit wezen voor alle Leven is bedoeld. Als er Leven is dat als leven leeft - als ongelijk, door de macht van geld wordt bepaald, of door de macht van anderen, of dieren die misbruikt worden - dan betekent dit vanuit het principe als in eenheid en gelijk Leven voor alle Leven ongelijk leven. 

De punten zoals beschreven, de weergave van feiten, bevat informatie van dat wat ik altijd al als wezen heb ervaren - als mijn vrije ruimte - als mijn macht - vanuit dit wezen - zoals ieder Leven Leven in wezen was en is - als wezen dat bestaat uit eenheid en gelijkheid als voor alle Leven Leven. 

Mijn gedachte als uit mind - ongelijk leven -vind ik deze lijst niet overbodig - maar wel betweterig - punten zoals eenheid en gelijkheid als in een kunstje wordt beschreven. Een boodschappenlijst naar verandering? Als in mijn wezen ervaar ik deze lijst niet als autoriteit. Door het door de keuze voor het woord autoriteit als in mezelf uit mind geboren na het lezen van de verklaringen die ik als autoriteit als in mezelf is geboren. Vanuit mind kan ik voor autoriteit hier argumenten beschrijven. Ik vind het belangrijk dat deze lijst en eenheid en gelijkheid Leven vanuit Zelfoprecht in mezelf oproept als ook autoriteit als uit voorschrift verklaringen overgenomen ik dit als kunstje ervaar. Zolang ik dit ervaar kan ik me aan deze verklaring niet verbinden.

Ik vergeef mezelf dat ik in mezelf toegestaan en aanvaard heb de gedachte waarom weet ik niet van het bestaan van deze verklaring. Ik hoor bij deze groep en weet niet van het bestaan ervan. En waarom is deze lijst nodig? Ik ervaar dit als een richtlijn en manier om verantwoording af te leggen controle model waarop ik aangesproken kan worden. Een checklijst waaraan ik getoetst kan worden. Zoals een diagnose - model doet binnen de psychiatrie bijvoorbeeld. Richtlijnen waaraan de werkelijkheid getoetst wordt. Ik heb de verklaring nog onvoldoende bestudeert omdat ik er nog niet in participeer als deelnemer.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik zonder feiten kennis er vanuit ga dat de verklaringen een toets steen vormt, een controle middel impliceert waaraan anderen mijn ontwikkeling meten. Anderen waaraan ik verantwoordelijkheid afleg.  

IK vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben als participant in mijn onderdrukte gedachte als in mezelf te denken dat deze verklaring ervaar als extern controle middel waaraan ik als deelnemer waarvoor ik dus vrijwillig kies verantwoording schuldig ben. Waaraan ik mezelf moet verbinden om erbij te horen. Waaraan een eis is gekoppeld waarop ik aangesproken kan worden. Waarop ik geëvalueerd kan worden. Zowel positief als negatief beoordeeld kan worden. 

Ik ervaar vanuit zelfbeheersing onderdrukt wantrouwen, verantwoording afleggen en kritiek krijgen door het lezen van deze punten. Negatief geladen energie alsof ik vanuit mijn wezen weten deze lijst nodig heb om mijn wezen (als in eenheid en gelijkheid voor alle Leven Leven daadwerkelijk nodig heb. Nu ik ernaar kijk ervaar ik twijfel en misselijkheid. Want door dit te beschrijven stel ik me kwetsbaar op. Hierdoor voel ik onrust in mijn buik en keel als misselijkheid. Mijn gedachte alsof ik onbetrouwbaar ben cirkeltje rond want op mijn inzet en inbreng volgen altijd mind reacties van anderen. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik niet vanuit toewijding kijk naar mijn schrijfproces. Door te participeren in mijn gedachte ga ik voorbij aan mijn inzet en toewijding. Ik schrijf dagelijks. Ik aanvaard mijn verantwoordelijkheid, mijn inzet, mijn verantwoordelijkheid en oprechtheid dat ik als participant van MIJN proces mezelf onderwaardeer omdat ik mij meet als aan een lijst. Vanuit mijn Zelfbeheersing schrijf ik deze tekst.

Dank voor het Lezen...want mind en Leven gaan samen hun weg naar als eenheid en gelijkheid Leven. Het een is niet beter of slechter dan het ander, Dat bepaalt een ieder zelf. Of ij of zij zich in een positie plaatst om de ander te waarderen als mind of vanuit Eenheid en Gelijkwaardigheid Leven is voor mijn zonder oordeel informatie uitwisselen aanvaarden en toestaan en vergeven en hardop uitspreken als mensen daar aan toe zijn. Dat onderschrijf ik. Keuzevrijheid...als aspect van Leven.