Dag 102 'Toegestaan - toestaan - Toe Ge Daan'.

Toegestaan – toestaan – toegedaan. Dat wat ik als in mezelf heb aanvaard als gedachten, emotie en gevoel heb ik mezelf als in mezelf Toe Ge Daan. Want tijdens een ontspannen gesprek

komt  X met het nieuws dat X wel weet waarom ik nog geen relatie heb. Onverwacht, verbaasd en nieuwsgierig beluister ik als in mezelf wat hij zegt. Benieuwd naar dat wat aan zijn mededeling in mij als bekende betekenis aanraakt. Dit onderzoek ik. Zijn conclusie als in X. Die is van X. Want zo vervolgd X ik merk dat jij een bepaalde agressie uitstraalt. Zo vervolgd X met een smile en voldaan, ‘door deze energie hou jij een vrouw op afstand’.X vervolgt zijn betoog want: ‘Dat wat iemand vanuit innerlijk gewaarzijn uitstraalt als vanzelf aantrekt uit zijn omgeving’. Mijn eerste reactie is verbazing. Alvorens over te gaan in reactie bedenk ik: 'dus wat jij in jezelf ervaart dat benoem jij als een ervaring in mij'. X onderbouwd zijn argument: want als een mooie vrouw passeert zie ik je geregeld kijken. Volgens X schuilt daar iets achter.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik door mijn afhankelijkheid mijn gedachten aan toestemmen in dat wat anderen mij zeggen, hierin toestemmen, dat ik me afhankelijk maak van hun woorden dat ik vertaal naar gezag. Door te participeren in woorden als uit iemand als in mezelf aanvaard angst in mezelf ontstaat zoals in mezelf.

Mijn reactie die ik heb opgeslagen als informatie verkregen uit observatie en vertaald naar mijn waarheid door mijn eigen interpretatie. Mijn reactie bevat negatief geladen energie. Deze is ontstaan als afwijzing door gezag en autoriteit van een dominante vrouw. Die mijn instrueert zonder hoor en wederhoor en voorbij gaat aan mijn behoeften. Ik vraag aandacht voor mij behoeften waarop afwijzing volgt. Op mijn oprechtheid volgt afwijzing. Mezelf als op mezelf afstemmen, afgestemd zijn als in zelfoprecht zijn – spontaan en onbevangen zonder oordeel betekent voor mij mijn Zelfoprecht zijn zelf zijn. Deze staat van zijn – Zelfoprecht – heb ik voorzien van de informatie verkregen als uit afwijzing. Hieruit reageer ik automatisch op gebeurtenissen. Alvorens in reactie te gaan observeer en reflecteer ik mezelf in dit onverwachte gedrag van een ander als in mezelf. Door mijn reacties in relatie met anderen als in mezelf te aanvaarden – een reactie van mij zodanig ervaren / beoordelen – maak ik mezelf verantwoordelijk. Ik kan dit vervolgens beschrijven en vergeven. Deze macht heb ik. Ik pas dit toe waardoor ik in mijn kracht kom. Door oprecht te beschrijven kom ik terug bij Zelfoprecht handelen vanuit mijn innerlijke houding die Zelfoprecht is.

Eerlijk koppel ik aan oprecht, spontaan, onbevangen, zonder oordeel zijn, niet voorwaardelijk, geen vast staande interventie die als sociaal wenselijk of vanuit institutionalisering aan mij wordt opgelegd door een externe autoriteit- waaraan ik me dien te conformeren alvorens toestemming te krijgen. Deze regels en voorschriften maakt mensen tot robots die hun eigenheid ongedeeld mee nemen in hun graf. Hun eigenste ik ligt verborgen onder een grasmat. Begraven, bedolven onder voorwaarden. Uit deze weerstand ontstaat weer meer negatief geladen energie. Wat negatief geladen is als energie willen mensen in het algemeen zo snel mogelijk laten afvloeien. Ik ging mijn weerstand onderdompelen met steun van alcohol sussen, als uit aanpassing aan iets anders ontstaan. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedachten zodra ik toestemming krijg van anderen dat ik hierop mag bewegen.

Ik vergeef mezelf toegestaan, toestaan, toegedaan en aanvaard te hebben dat ik zoals anderen mij toestemmen ik mijn bewegen op ga afstemmen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat bewegen op voorwaarde en hierin als in mezelf toestemmen mijn eigenheid ondermijnt.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben het reactiepatroon zodra ik afwijk van hun toestemming en ander gedrag vertoon volgt afwijzing mezelf afhankelijk maak en mij ongelijk zie ten opzichten van anderen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik me verantwoordelijk maak voor 'omdat zij zich door mijn reactie persoonlijk afgewezen voelen'.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mijn reactie op mijn afwijkende gedrag volgt de opmerking: jij vind alles vanzelfsprekend deze reactie ervaar als een persoonlijk aanval.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben een persoonlijke aanval vertaal naar negatief geladen energie - emotie angst - die ik vervolgens ga sussen met alcohol.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat door deze opmerking ga ik twijfelen aan mezelf, mijn innerlijke woorden ik heb behoefte aan drank als reactie op een persoonlijke aanval. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik met mezelf heb afgesproken dat als ik weer drink gefaald heb.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik alcohol automatisch ook verbind aan gezelligheid. Ik ervaar dit als voorwaarde waaraan ik dien te voldoen. Ik kan deze voorwaarde onderzoeken en bijstellen. Ik mag mezelf toestaan dat wat ik mezelf toesta ik dit weer kan vergeven als dit blijkt en ik dit nodig acht.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben ook als ik open mijn blog beschrijf en mijn beleving benoem dat ik risico loop dat ik op mijn ervaring en eerlijke beschrijving veroordeelt wordt. Als blijkt dat dit zo zou kunnen zijn dan wordt ik mijn blog veroordeelt door het innerlijke gewaarzijn van een ander. Als dit zo blijkt te zijn dan heeft mijn blog óók voor een ander zin gehad.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik denk dat mijn eerlijkheid veroordeelt kan worden. Eerlijkheid is een deugd als vanuit mijn zelfoprechtheid.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben de gedachten dat mijn zelfoprechtheid veroordeelt kan worden.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben veroordeling als absoluut te ervaren en dat ik dit heb toegestaan en aanvaard als veroordeling eigenlijk dient als zuivere informatie - als bron voor - om uit mijn zelf aanvaarde,  met toestemming,  als in mijn gedachten,  vervat als in woorden aanvaard,  benoem als veroordeling - te geraken. Ik gebruik veroordeling als zuivere informatiebron om eruit te geraken. Ik participeer in deze gedachten en hieruit ontstaan andere gedachten. Deze schrijf ik allemaal op. Tijdens het schrijven ontstaan er meer gedachten. Uit deze gedachten ontstaan weer gevoelens en emoties. Enz. Enz.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mijn kansen geteld zijn als ik eerlijk ben. Er is altijd een volgende kans. Ik realiseer me dat op elke uitademing namelijk volgt een uitademing waarvoor ikzelf verantwoordelijkheid neem. In de tussenliggende episodes, daarbinnen vind mijn leven plaats. Zolang ik jankend en jammerend aan de zijlijn blijf staan, door te blijven reageren vanuit mijn automatische reacties op gebeurtenissen ga ik voorbij aan dat wat eronder ligt.