Dag 80 'Omdat ik de consequentie van verandering ken ontstaat angst'

Hiding behind god
Omdat ik de consequentie 
van verandering ken
ontstaat angst
De consequentie van verandering is ontstaan door verlies.Wie ik momenteel ben is mijn acceptatie en aanvaarding van datgene wat erin mij als gedachte - waarop gevoelens en emoties ontstaan - waaruit patronen en gewoonten zijn geboren - waardoor ik leef vanuit mijn observatie van mijn mind - in reactie op mijn omgeving en de gebeurtenissen in mijn leven. Ik ben als slaaf van dit systeem uit mind verantwoordelijk om Zelf weer regie over te nemen - en vanuit vergeving - door aanvaarding en acceptatie van mijn geest - zelfeerlijk beschrijven en onder ogen gaan zien - mezelf toestaan om te veranderen. En ja veranderen brengt angst met zich mee. Erkennen van deze angst en of boosheid is een wezenlijk fysiek deel van mezelf dat ik door het te erkennen laat functioneren als motor waaruit ik energie haal om in beweging te komen. Door het verlies aan status en aanzien - mijn perceptie waaraan ik mijn afhankelijkheid ten aanzien van status en aanzien heb gekoppeld. Het verlies van aanzien ontkennen resulteert in Zelfonoprechtheid. Met dit gedrag accepteer als in mezelf negatief geladen energie. Omdat ik vanuit mijn oorsprong eerlijk ben maakt negatief geladen energie mij passief. Ontkennen van status verlies is dus oneerlijk waardoor ik zelf negatief geladen energie genereer. Oneerlijkheid maakt mij boos. Ben ik eerlijk en erkennen en aanvaard, ik sta mezelf dit verlies toe - dit verlies maakt me nu boos. Boos en even niet meer weten waar heen, geen richting zien en weten maakt onzeker en geeft me een gevoel van controlle verlies. Controlle vanuit mind wel te verstaan. De controlle die ik nu beschrijf is energie boosheid die me laat bewegen en staan waardoor ik door mijn angst heen ga. Mijn angst dat ik negatief geevalueerd wordt door anderen zal hierdoor in energielading afnemen. Ik vergeef mezelf toegstaan en aanvaard te hebben dat ik mijn verleis aan status heb ontkent door passief te worden. Passief zijn is negatief geladen. Negatief geladen is oneerlijk. Omdat ik mezelf ontken. Ik wil mezelf erkennen door zelfeerlijk te zijn. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben mezelf ziek gemaakt te hebben in mijn mind denken waaruit negatief geladen energie is ontstaan. Door het erkennen van deze energie uitwerking op mijn stelsel erken ik mijn boosheid. Deze boosheid zet mij in beweging om te staan en vanuit eenheid en gelijkheid Leven als in Hier mogelijk te maken.

Omdat ik het hebben van een vast inkomen, een baan, een huis en een eigen zaak heb gekoppeld aan mijn menszijn. Uit deze materiële bronnen, daaraan relateerde ik mijn individu zijn. Het gaf me vertrouwen en erkenning. ook een vorm van waardering en verantwoordelijkheid. Aan al deze aspecten waaruit mijn zijn bestond was een energetische beleving gekoppeld. Energie die stress veroorzaakt omdat het voeden van deze bron gekoppeld was aan materie. Nadat deze aspecten waren weg gevallen, viel mijn pantser weg. Mijn energetisch, zowel positief als negatief geladen schild verdween. In eerste instantie heb ik dit ervaren als opluchting omdat ik vanuit mijn besluit 'vanaf heden is mijn zaak per direct en definitief gesloten' de energetische lading van het voldoen aan mijn eigen normen en eis was verdwenen. Toen werd ik wakker.

Mijn besluit zo zou blijken was een wake-up call van mijn fysiek zijn dat om rust had geroepen. Om ontlading. Om pas op de plaats. Het gevold van mijn besluit bestond uit het feit nadat ik verhuisd was naar een appartement ergens landelijk gelegen tussen boerderijen en vergezichten op rust kwam, waar ik drie maanden heb geslapen en alleen buiten kwam om mijn practische zaken - uitkering en sociale dienst bezoek en boodschappen doen - te regelen. Voor andere dingen had ik geen puf meer. De drie voorgaande jaren vanaf mijn scheiding hadden me van binnen leeg geroofd. Daar zat ik met mijn snowboots aan tegen de kou in mijn appartementje. De dingen die me waarde hadden gegeven waren verdwenen.

De relaties die ik had veranderden, overal, mijn tussen de mensen staan, in mijn deelname aan de wereld veranderde totaal. Ik ging me verstoppen. Zo ver mogelijk weg van mijn probleem. Ik ben me eenzaam gaan voelen. Ik heb leegte ervaren in mezelf. Dit gewaarzijn heeft enkele maanden geduurd tot aan het moment dat ik ben opgestaan en ik verantwoordelijkheid heb genomen. Ik ben opgestaan vanuit mijn fauteuille en ben naar Kreta vertrokken. Bij terugkomst en weer later liep ik weer tegen vergelijkbare patronen aan. Mijn angst en schaamte voor het geleden verlies. Het verlies van materieële zaken waaruit ik erkenning heb gehaald en status, daaronder de reden dat ik deze zaken nodig had om te existeren lagen nog open. LoL.

Het gras over mijn schuttersputje is verdwenen. Nu ik ontkruid ben gaan wieden stopt het verstoppertje spelen. Na een periode intensief therapie volgen kreeg ik méér inzicht in mijn innerlijk script. Teksten op de langspeelplaten binnen mijn mind. Die bleven rond draaien binne de groeven met negatief en positeif geladen energie. Deze mind beweging stoppen is / was de eerste stap. Door bewust rust te nemen nadat ik mijn zaak heb gesloten, de eerste zelfcorrectie en ben weer opgestaan door naar Kreta te gaan. Hier had ik een ik baan met afwisseling en ook regelmaat en verantwoordelijkheid. Waar ik veel zon heb gepakt. Na thuiskomst weer een onregelmatige en onzekere qua diensten baan. Hierdoor raakte ik weer uitgeput. Thearpie op therapie waarop weer terugval volgde. Een spel van willen en kunnen werd een onderzoek naar kennen en weten en aankunnen. Op rust nemen en terugtrekken, gefaald en schaamte en weer aan de drank. Een opname van vijf maanden en weer een terugval. Meer schaamte opbouwen enz., tot aan het moment waarin ik een tweede keer ben opgestaan en een drastisch besluit heb genomen.Vanaf nu wil ik gaan Leven. Ik wil mijn leven leiden.

Nu ik schrijf naar Zelfoprechte expressie toepassen. Staan als Zelfoprecht voorbij mijn mind wil existeren, en Leven was voor toen een helder besluit. Ik ben helemaal gestopt met drank en roken. Ik deed een training assertief, een CGT traject en heb mijn herstelverhaal geschreven. Nu schrijf ik deze dagelijkse blog. Wat waardevol is aan dit proces dat ik naast Zelfvergeving door Zelfeerlijkheid ook Zelfcorrecties wil toepassen. Waarin ik mijn verantwoordelijkheid neem en me niet langer kan verstoppen. Door dagelijks mijn blog te schrijven die ik anderen laat lezen. Ik mijn beleving neem ik hiermee ook risico. Ik denk geregeld hoe anderen zullen regaeren. Wat denken anderen. Hoe evalueren zij mij.

Ik doe dit schrijfproces, het zelfvergeven vanuit zelf eerlijkheid en zelfcorrecties puur voor mezelf. Om me te bevrijden van mijn geg mindset en schrijf voor mezelf. Ik toon een zekere kwetsbaarheid. Laat iets van mijn innerlijk zien. Ik krijg feedback van mensen die ik gebruik als meerwaarde om mijn proces te verfijnen. Ik kan me niet meer schamen omdat ik open deel wat ik ervaar. Ik ervaar nog steeds schaamte, laat dat duidelijk zijn. Daarom schrijf ik en pas zelfcorrecties toe bijvoorbeeld in de vorm van exposure aangaan. Met kleine stappen onder mensen en groepen bewegen met nieuwe inzichten meer bewust van mijn mind reacties maak ik stappen en sta op en participeer weer meer in de richting van Zelfoprecht Leven in Hier vanuit de gedachte als in eenheid en gelijk voor alle leven Leven.   

Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Dualisme

Woorden als topjes van de ijsberg