Dag 58 'wat zullen de mensen wél denken'



Frictie is de totaliteit van de verbindingslijnen in en als de geest
van 
relatie constructies binnenin mezelf mijn wereld in afscheiding van mezelf


Frictie kan leiden tot vormverandering en energieproductie. De wrijvingskracht leidt tot een vertraging. Een bewegend voorwerp, dat alléén wrijving en verder geen andere krachten ondervindt, gaat dus steeds langzamer bewegen tot het stil staat. Deze energieproductie komt uit mijn mind/geest. De zetel van mijn gedachten, gevoelens en emoties - waaruit de kijk op mijn wereld is ontstaan - als in mezelf van mezelf.

Kom ik tot inzicht en erken dit fenomeen dan kan ik er niet meer om heen. Dit klinkt logisch voor mij omdat ik al enkele dagen schrijf. Ga ik er tegenin en reageer ik als reactie op de reactie van een ander, wordt als vanzelf deze energie versterkt. In erkennen en vergeven: ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben, maak ik mezelf tot autoriteit van mijn reactie. Het gaat er niet om dat ik zonder zorgen of fouten ben. Waar het om draait binnen mijn proces is dat ik op elk moment mezelf verantwoordelijk maak van mijn innerlijk 
gewaarzijn. Ik als mezelf als mijn innerlijk gewaarzijn zichtbaar in mijn uiterlijk gewaarzijn - de manier hoe ikzelf reageer op mijn omgeving. Door dit inzicht maak ik mezelf verantwoordelijk voor mijn welzijn. Mijn innerlijk - straal ik als uiterlijk - gewaarzijn uit op mijn omgeving.

In gesprek met X in reactie op het lezen van mijn blog, is X van mening dat ik kromme zinnen schrijf. Volgens X gebruik ik termen die moeilijk te volgen zijn. Omdat X interesse toont verwijs ik naar de site van Desteni. Hier staat uitleg over het proces naar Zelfoprechtheid. Omdat ik met X in een respectvol gesprek uitwissel over mijn interesse voor deze weg ontstaat er in mij geen frictie. Ik ervaar respect en begrip van X naar aanleiding van mijn uitleg. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik een ander laat bepalen of ik onzeker wordt door de reacties uit mijn mind. Mijn reacties ontstaan uit observatie - als een lijntje tussen mij en de ander - ontstaan als reactie in mezelf - als een lijntje in mijn mind - als reactie op een eerdere ervaring - opgeslagen in mijn mind. Mijn interpretatie verkregen na observatie uit de reactie met X - die al in mezelf als herinnering ligt opgeslagen. Deze reactie ligt daar opgeslagen als informatie - in mezelf als mezelf als onrespectvolle bejegening. Deze reactie is door het contact met anderen ooit ontstaan. Mijn reactie en interpretatie als onrespectvol is mijn interpretatie uit de bejegening die ik in een ander waarneem en als zodanig interpreteer.

Frictie in en als mezelf ontstaan uit gedachten en emotie die mij onzeker maken. Emotie is een negatief geladen ervaring die mij angstig maakt. Blijf ik aan deze onzekere gedachten bewijs toevoegen/leveren, dan ontstaat er frictie. In mezelf door mezelf geconstrueerd en in stand gehouden. Een ander voorbeeld - ik ga zodadelijk naar het winkelcentrum om boodschappen te halen. Ik weet nu al dat ik kans maak om bekenden te ontmoeten. Mensen waarvan ik nu op dit moment, ik ben nog thuis, al weet dat zij 'zeker en vast' hun hoofd afwenden. Deze mensen wensen mij geen goedendag. Deze mensen negeren mij. Ik weet dat 100% zeker. Want weet je, 'zo vergaat het mij altijd'. De moraal van mijn mentale taal is dat door deze gedachten te denken en er zelfs bewijzen aan toe te voegen - ik in mezelf door mezelf - ikzelf mijn weerstand om onder de mensen te zijn versterk. Daardoor word ik als vanzelf wel angstig. Toch!!! En wat doet mijn mind - die zoekt met mij naar nog meer bewijs. Fijn hé? 

Door mezelf creëer ik in mezelf weerstand die toeneemt. Daardoor kan het zomaar zijn dat ik deze situaties steeds vaker zal gaan vermijden. Met tot gevolg dat ik door mijn eigen gemaakte weerstand - mezelf gedraag en in een sociaal isolement terecht kom. Daardoor kan ik niet eten. Want ik moet naar de supermarkt, omdat mijn koelkast leeg is. Ik kies voor de ongezonde manier en trek maar een zak chips los die er nog ligt. Ik weet bijna zeker dat ik door het eten van ongezonde voeding mijn depressief zijn heb versterkt. Meer kracht heb gegeven en op mezelf 'roofbouw' - inplaats van opbouw - heb gepleegd 

Frictie creëert dus weerstand om naar buiten te gaan. Deze ontkenning is eigenlijk een trukendoos van angst - negatief geladen energie van mijn mind - die mij ervan overtuigd dat ik maar beter alleen thuis moet blijven zitten. Dus de angst die ontstaat uit mijn gedachten veroorzaakt - in mezelf als mezelf frictie. 

Deze weerstand is voor mezelf reëel. Ik erken in mezelf angst ervaren écht niet fijn is. I kom namelijk tot de conclusie dat altijd alleen thuis op de bank hangen op den duur gaat vervelen. Of a, snel boodschappen kopen als een spichtig konijn - wil ik stoppen. NU HIER. NU GELIJK........ Of afspraken verwaarlozen door vermijding. Beloftes doen en weer eens afzeggen met smoesjes. En nu ik écht de griep heb den ik 'wat zullen de mensen wél denken'. Dat ik een smoes verzin!!! 

In ieder geval zet ik mezelf wel buiten spel. Naast de deur staan. NU..... Een eis die ik in mezelf heb toegestaan en aanvaard. Schaamte, spijt en wrok de ingredieënten van mijn mind die mij ervan hebben weerhouden om vrij te bewegen. Die me hebben misvormt in mijn ontwikkeling en groei. Die verantwoordelijk waren - waarvoor ikzelf gekozen heb - voor mijn eenzaamheid en leegte.

Nu was ik verdomme echt ziek waardoor al deze spinsels komen bovendrijven. Met alcohol ben ik een tijd geleden gestopt. Daarmee ben ik klaar. Therapie is ook einde bericht. Ik heb genoeg leermomenten ervaren om te bewijzen dat ik vaak ongelijk heb in mijn denken waaruit gevoelens en emoties en gedrag ontstaan en haar gevolgen. Vandaar het gereedschap geleverd: zelfvergeving, zelfcorrigerende actie, ademhaling en schrijven. Om mezelf bij te staan en te ondersteunen in het daadwerkelijke praktische leven. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik situaties ben gaan vermijden. Ik heb mezelf ontzegd echt te zijn en hier te leven in expressie als het fysiek: in feite. Ik heb aanvaard dat wat gerealiseerd en begrepen was - als mind - deze inzichten met gezond verstand heb bekeken. Door zelfvergeving geen realisaties, begrip en inzichten meer worden die gemakkelijk kunnen worden omgezet in overtuigingen. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik in het verleden uit onwetendheid van deze instrumenten - daardoor heb vermeden dat ik mezelf assisteer en ondersteun om te kunnen toepassen - in onmiddellijke en ogenblikkelijke zelftoepassing - waar de realisatie - het begrip - het inzicht - een levende praktische uitdrukking als van mezelf. Absoluut en volledig geleefd. In elk moment van de ademhaling. Onwrikbaar in HIER als mezelf Leven. 

Niet alleen verwijdert dit de 'kennis en informatie' als definities 'van de geest' te bestaan - maar deze inzichten worden echt - en ik begin daadwerkelijk te leven. Niet meer leven in en als ideeën - maar in en als FEIT. In hier in elk moment. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben omdat ik nu weet uit ervaring - als ik als mens die met een probleem rond loopt - dit vanaf de wortel - vanaf het ontstaan - uit een reactie op een reactie uit mijn omgeving - ik deze reactie in mezelf als mezelf - dien te onderzoeken. Ik dit in mezelf moet aanpakken - vanuit het besef - wil ik ervan af komen. Dit is geen fabeltje

Vaak lopen lijntjes terug tot vroeg in je leven. Ga ermee aan de slag. Pak een pen en een stuk papier. Begin te schrijven. Door dit schrijfproces krijg je zelf inzicht in wat jou beweegt en weerhoudt om je leven te leven op je eigen manier. Ga schrijven of meld je aan via onderstaande link. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Dualisme

Woorden als topjes van de ijsberg