Dag 54 paranoia.

Mind -i- ficeren
Mijn mind produceert positief en negatief geladen ervaringen.
Een positief geladen ervaring is een gevoel. In de vorm van euforie, enthousiasme of zelfverheerlijking. Een negatief geladen ervaring is een emotie. In de vorm van twijfel, angst of zelfafwijzing.

Participeren als één en gelijk

Participeren als in één en gelijk waarin ik een nieuwe wereld voortbreng. De manier waarop ik in de praktijk vergeving op ieder moment toepas is door innerlijk gewaar te zijn op het moment, voordat ik in uiterlijk gewaarzijn handel. Want zodra ik eenmaal zeker weet, dat ik eerlijk ben tegen mezelf en dat ik me gewaar ben van mijn aanvaarde uitdrukking en ik mezelf heb gecorrigeerd in mijn zelfexpressie, onthul ik dit punt dat in de ander - moet worden gecorrigeerd.

Dit is de manier waarop we de wereld verlichten door openbaring van het innerlijke gewaarzijn als uiterlijke uitdrukking van hetgeen we op ieder moment gewaarzijn. Kijk eens wat we van de wereld hebben gemaakt. De uiterlijke ik weerspiegelt de innerlijke ik. We hebben ons voor de innerlijke ik verstopt en we hebben hem ontkend uit schaamte voor hetgeen we hebben aanvaard en hebben laten gebeuren in deze wereld als onszelf.

Dat is de reden waarom we feitelijk niet zijn opgestaan en verantwoordelijkheid hebben genomen voor onszelf. Uit schaamte voor alles, en waarvoor we verantwoordelijk zijn en dat is de innerlijke zelf, die de uiterlijke zelf manifesteert 'als ikzelf in deze wereld, waarin we onszelf ervaren. Dus door op ieder moment vergeving toe te passen alvorens te handelen of te spreken en er zeker van te zijn, dat ik als zelfgewaarzijn in mezelf sta en corrigeer wat gecorrigeerd moet worden - namelijk datgene wat door aanvaarding en toestaan de oorzaak werd dat datgene wat in mezelf bestaat zich in mezelf en in mijn wereld manifesteerde, wat niet is wat ik werkelijk ben - gaat onze expressie zowel vanbinnen - als mezelf - en vanbuiten - als mezelf en als de wereld - veranderen, want dat ben ikzelf, waarvoor ik verantwoordelijk ben, zowel vanbinnen als vanbuiten!

Alleen wanneer eerlijkheid met mezelf als mezelf wordt bewezen. Als ik op ieder moment eerlijk tegen mezelf ben als zelfexpressie van mijn innerlijke gewaarzijn, ben ik in staat om rechtstreeks 'aan te wijzen' wat in anderen aanwezig is en dat dat niet hetgeen is die ze vanbinnen en vanbuiten zijn. Dan heb ik het vermogen om dit in anderen te zien als mezelf, want ik ben me van hen gewaar als mezelf. Ik kijk rechtstreeks naar binnen, omdat ik rechtstreeks mezelf zie door zelfgewaarzijn als mezelf als wie ik ben. Ik leef wie ik ben door eerlijk te zijn, als eerlijkheid en innerlijk gewaarzijn, of zelfgewaarzijn, en daarom weet ik wie anderen zijn als mezelf - en ik aanvaard en sta niets toe, dat minder is dan wie ze zijn als ikzelf -.

Ik was in gesprek met x. Tijdens het gesprek werd er informatie uitgewisseld over een andere afspraak die x zou hebben na het gesprek van ons. Ik link hieraan dat x met een bekende van mij gaat praten. Die bekende, zo denk ik, ken ik en gaat vervelende dingen over mijn vertellen omdat die bekende een saboteur is en mij onderuit wil halen. Omdat ik eerlijk ben en kwetsbaar opstel en mijn mening met deze bekende deel, zal zij bij x wel een verhaal gaan ophangen waardoor ik in een negatief daglicht kom te staan. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik deze gedachte voor waar aanneem waardoor ik twee nachten slecht slaap en over lig te malen. Ik vergeef mezelf dat ik daardoor andere afspraken cancel omdat ik me slecht voel en raar en anderen niet onder ogen kan komen uit angst dat zij mijn spinsels zien. Ik aanvaard anderen onmogelijk mijn gedachten zien en nooit weten wat ik denk.

Vroeger zou ik dit nooit openlijk delen. Want door eerlijkheid krijg ik een berisping en stond buiten. Door eerlijkheid als innerlijk gewaarzijn. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik bij twijfel, deze twijfel ontken en daardoor mijn innerlijke gewaarzijn ontken. Ik pas me aan de omstandigheden aan. Ik pas me in wezen niet aan omdat ik eerst mijn innerlijke gewaarzijn onderzoek. Dan pas ga ik over tot reageren. Erken ik dit en aanvaard mijn innerlijke gwaarzijn, dan deel ik mijn innerlijke gewaarzijn en ben oprecht. 

Maar waar het mij omgaat is het feit dat als ik mijn innerlijk gewaarzijn vanuit eerlijkheid beschrijf. Ik erken deze gedachte. Deze gedachte is waarvan ik me innerlijk gewaar ben. Dat eerlijk mijn gedachten beschrijven en delen eerlijk gedachten delen is. Zo ervaar ik deze gedachte.