Dag 45 'Zelfoprecht zijn aan jezelf want Leven is een keuze'.
- Wat is Zelfoprechtheid?
- Wat brengt eenheid en gelijkheid met zich mee in de praktijk?
- Hoe kan je adem-ondersteuning gebruiken om jezelf practisch te assisteren in Zelfoprechte zelfintrospectie.
Zelfoprechtheid begint wanneer ik het falen van vertrouwen, hoop, liefde, energie, overtuigingen – is wanneer ik mezelf realiseertdat al deze dingen zelfmisleidend waren en het mij blind maakte voor de realiteit – en als dat gebeurt, dan zal ik het gemakkelijke/comfortabele leven van overtuigingen, trouw en hoop moeten opgeven. Waarbij ik niet iedereen in overweging hoeft te nemen en alleen maar naar mijn eigen leven hoef te kijken. Je zal mijn eigenbelang moeten opgeven: dat is waar Zelfoprechtheid begint. Dan, volgt er een grote veldslag.
Voorbeeld - stel je wilt stoppen met roken en je komt op het punt dat je het
niet meer kunt verdragen, je moet nu roken – dat is het punt van verandering,
dat is waar je stopt. Als je door deze punten heen ademt, dat is waar je stopt.
Of, je hebt een verlangen waar je constant aan iemand denkt en je wil graag
seks met diegene hebben en je wil diegene hebben en het hele verhaal en kunt
jezelf niet helpen en het maakt je gewoon krankzinnig – het is waar je stopt =
waar je het niet meer kunt verdragen – waar het teveel wordt.
Ware vrijheid begint dus niet met dat ik ergens fysiek kan gaan staan. Ergens op een plek waar ik wil, dat is wel vrijheid om te bewegen, maar echte vrijheid was voor mij voorbij het punt dat ik geen alcohol meer nodig had om mijn dag door te komen. Alle pijn die ik heb ervaren. De vanzelfsprekenheid en het laconiek zijn in de ogen keek. 'Nog eentje nemen mag wel'!!! Dat was einde bericht. Waar vrijheid begon. Nee, ik heb erkent: ik ben afhankelijk van een middel en dit middel beheerst mijn leven. Niks vijheid om te gaan en staan. Voortdurend was ik in mijn hoofd/mind bezig met de eerste fles bier. Mijn eerste halve liter koel bier. Het bekende deuntje op de lanspeelplaat in mijn hoofd - 'Lekker, want ik heb het verdient. Vandaag nog en morgen stop ik'. Allemaal bladiebla slapgelul geouwehoer en zelfmanipulatie geintjes met mezelf. Ik heb een keuze gemaakt en ben gestopt met drank. Mijn punt van Zelfoprechtheid. Dat is het punt waar je verandert. Dat is waar je er doorheen moet ademen. Dat is waar de adem cruciaal is. Dat is waar je staat en wie je bent is ontwikkeld. En JA, je zult daar soms vallen, maar je zult ernaar terug gehaald worden totdat je staat. Totdat je het hebt gehaald.
Ik heb meerdere terugvallen gehad en twee opnames. Een van vijf weken en de andere van vijf maanden. Deze laatste binnen een therapeutische gemeenschap. Wat ik moeilijk vond was het feit dat op vrijdagmiddag de vaste therapeut met weekend ging. Tijdens het wegfietsen vanaf het terrein naar huis had ik het gevoel dat zij mij in de steek, en alleen achter liet. Zij ging weg en ik moest blijven. Waar was mijn vrijheid toen? Ik had weg kunnen gaan en weer drank kunnen nemen. Maar ik heb volgehouden. Dat ik moeite had met het feit dat zij weg ging en ik alleen achter bleef zijn conditioneringen. Herinneringen aan afscheid nemen waar destijds geen gesprek en uitleg over was. Na deze gebeurtenissen heb ik me eenzaam, bang en alleen gevoeld. Ervaringen die ergens zijn blijven zweven. En waarover ik geen duidelijkheid, uitleg en excuus kreeg. Afscheid nemen van de therapeut was o.a. 'in mezelf als mezelf' - tegenstrijdig en bracht verwarring frictie in mijn mind/geest. Deze 'suste' ik voorheen met alcohol.
Na mijn opname had ik snel weer een terugval. In 2012 ben ik defenitief (tot op heden gestopt). Leven is een keuze. Nu dat ik begonnen ben om de aard van mezelf te identificeren in en als gedachten, gevoelens en emoties en alsmede ben begonnen met het onderzoeken van de positieve en negatieve ladingen (frictie) die gedachten als emoties en gevoelens met zich meedragen, welke ervaren worden in en als mezelf - zal ik in de komende blogs een kijkje nemen in wat ik tot dusver gewandeld heb, en zal ik nu mijn startpunt op één lijn plaatsen met Zelfoprechtheid.
Ik zit net te denken over ademen en er komt een gedachte/plaatje in me op. Snel schrijven waaraan ik denk. Deze gedachte bevat mijn indruk aan frictie t.o.v. de Buddy die me begeleid. Ik schrijf bewust niet mijn. Ik wil dit namelijk duidelijk scheiden en gaan uitwerken. Dat ik mijn schrijf met name als ik over een vrouw iets beschrijf, wil ik aankijken. In blog 44 beschrijf ik boosheid omdat zij mij op een punt wijst 'ja-maar' waarvan ik onbewust ben. Ik ervaar frictie en weerstand. Bij vrouwen in het bijzonder waarmee ik intiem ben en informatie deel spelen deze thema's. Zoals de therapeut, de Buddy, de vriendin - vrouwen die ik wil vertrouwen. Dit niet durven vertrouwen frictie ervaren aankijken en doorademen zal ik toepassen in de komende les.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik On-Bewust was en ik in mijn schrijven/gebruiken in verband breng met frictie in mezelf die ontstaat bij het woord 'mijn'. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat alle vrouwen waarmee in intiem was en die close zijn geweest in mijn leven gezien heb in combinatie met wantrouwen/emotioneel-misbruik. Ik aanvaard dat ik kritisch ben in mijn beoordeling naar hen. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mezelf kans ontzeg om samen een constructie band op te bouwen waarin ik me kwetsbaar blijf tonen en openheid wil.
Vanaf morgen - dag 46 - meer over het thema frictie in combinatie en Zelfoprecht inzichten delen met betrekking tot:
- Wat begin ik te zien dat ik niet perse wil zien?
- Hoe zal ik mijn leven veranderen door het veranderen van mijn denken?
Reacties
Een reactie posten