Dag 44 Kortom - 'alles wat mijn eigen werk is heb ik in mijn macht'.

Weet dat de dingen die wij in onze macht hebben van nature vrij zijn. Zij kunnen niet gehinderd of belemmerd worden. Natuurlijke vrijheid zit in ons allen. Deze vrijheid hervinden is onze gezamelijke reis naar éénheid en gelijk Leven. Deze natuurlijke vrijheid heet Leven en is in alle levende wezens en alles dat Leeft gelijk als Leven.

Maar wat ikzelf niet zag of begreep in het begin, waren de structurele denksystemen van Anu. Ik zag zelfs niet het plan voor de slavernij van de mensheid. Wat ik zag in mensen was mezelf. Ik zag mezelf en ik sprak met ze als mijn gelijken, als één met mezelf. Eenvoudige woorden. En ik liet ze zien dat als je je realiseert dat je niet van deze wereld bent, je niet laat bepalen door deze wereld, dat je dan vrij bent in deze wereld. Dat je niet bepaald wordt door de beperkingen van deze wereld. Want als je je volgens deze wereld definieert, identificeer je je met de beperkingen waaruit deze wereld bestaat, dat is simpel. De beperkingen weer gegeven binnen defenities van systemen. Van huis uit meegekregen als 'Structurele Resonantie'.

Naast erfelijkheid zul je bepaalde vermogens hebben en verder ontwikkelen conform de systemen waaraan je gaat deelnemen. Bijvoorbeeld religie, opleidingskeuze, ambities en andere wensen die je als voorbeeld ziet binnen alle systemen die op je pad komen. Sociale structuren, de streek waar je opgroeit en binnen de wereld die verschuift van industrieële-, naar informatiesamenleving. Al deze invloeden sla je op binnen je geest. Waar we aan voorbij gaan en naar op zoek zijn is Leven. Het Leven dat we reeds bezitten in HIER. 

Van al dit bestaande hebben wij sommige dingen in onze macht. Andere niet. In mijn macht heb ik mijn mening; mijn streven, mijn begeerte en afkeer. Al deze dingen kan ik zelf bewerkstelligen. Kortom alles wat niet mijn eigen werk is heb ik niet in mijn macht. Veel van deze facetten zijn aspecten van de mind. Ernaar kijken is oprecht. Deze vergeven maakt mezelf Zelfoprecht tot aan het volgende punt dat zich in mezelf aandient.

Als 'reddertje' zo dacht ik was ik verantwoordelijk om de goede vrede te bewaren. De sfeer veranderde niet door mijn inspanningen. Dit heb ik me persoonlijk aangerekend. Net als 'ja-maar' is 'de sfeer bepalen' ook voor mezelf een nieuw inzicht. Wat voor een kind van twaalf onmogelijk blijkt, wist ik toen niet. Uit loyaliteit en afhankelijkheid heb ik deze sfeer beelden in de vorm van gedachten/gevoelens en emoties in mezelf als mezelf geplaatst. Hierdoor is mijn kijk op de wereld en met name intieme relaties gekleurd. Voorzien van plaatjes die geactiveerd worden in contact met durven vertrouwen, onvoorwaardelijk lief hebben, voorspelbare sfeer en spontaan kunnen zijn in hier. Door zelfoprecht erkennen, ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben, en door hulp van anderen, als spiegeltje of in feedback ontvangen ben ik in staat om anders te zien. 

.

Zolang ik meen en denk dat iets wat van nature onderworpen is/werd  'maar in wezen dus vrij is' en dat 'iets wat van een ander is maar ik denk dat dit aan mezelf toebehoort - zal ik veel hinder ondervinden. 

Ik zal blijven klagen. In verwarring worden gebracht en anderen verwijten maken. Maar omdat ik me realiseer dat alleen dat van mezelf als van mezelf wat ik in hen, in anderen zie en herken, bijvoorbeeld als ‘ja-maar’ een inzicht is, iets wat ik óók zelfoprecht weer kan vergeven. Door aanvaarden, erkennen en de ander dankbaar zijn voor dit nieuws dat ik eerst als in mezelf als van mezelf herken en erken. Zo simpel is het. Maar wat simpel is om in HIER te zien dat was de reis. Mijn journey die ik vrijwillig beschrijf.  

Waar ik achter kom door schrijven en gewaarzijn door dit schrijven dat er allerlei anderen indrukken uit mezelf boven komen drijven als gedachten en gevoelens. Zo voel ik me door het beschrijven van mijn 'ja-maar' skype-gebeurtenis met mijn buddy - nu twee dagen later - ook nog boos worden. Ik vind haar direct, confronterend, consequent en behulpzaam. Ik realiseer mezelf door dit schrijven mijn mezelf gedachten, gevoelens en emoties vrijkomen. Ervaringen aan gebeurtenissen uit het verleden. Door dit buddy-contact 'boodschapper die oude boodschappen door het ' ja-maar inzicht' onbewust in mezelf mij bewust maakt. Bewust van mijn mind-sets/plaatjes en andere ongein die mij er van weerhoudt om in HIER te Leven.

Want naast beelden en gedachten bespeur ik fysiek dat ik wil kotsen. Door meer te schrijven en zelfoprecht zijn kan ik deze ladingen vergeven. En het is nodig want ik merk steeds meer dat ik rust ervaar en ook weer inspiratie krijg en motivatie om te bewegen. Meer naar buiten ga. Weer beter eet. Enthousiast ben. Dat zelfoprecht zijn voor mezelf en aan mezelf de enige manier als perspectief om Leven te ervaren. Zoals ik vroeger een knopje omzette met alcohol een ervaring die ik daadwerkelijk fysiek zo heb ervaren in mijn hoofd. Momenteel merk ik deze verandering ter hoogte van mijn onderbuik. 

Wat ik als angst heb ervaren was slechts mijn verbeelding en helemaal niet de zaak zelf. Wat ik weet is dat de dingen die ik mijn macht heb kan veranderen. Een essentiele verandering was mijn bereidheid om een keuze te maken. De keuze dat ik mijn leven wil leiden voorbij lijden waarin ik afhankelijk bleef van alcohol. Een middel dat me over mijn verlegenheid heen heeft getild. Zo dacht ik. Doordat ik niet met mensen in gesprek durfde te gaan werd dit mijn middel. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat de dingen die buiten mijn macht lagen als iets van mezelf heb gemaakt. De verantwoordelijkheid van keuzes die anderen hebben gemaakt wat ik heb vertaald naar een schuldgevoel waarvoor ik de verantwoordelijkheid heb opgenomen in de vorm van onderwerping.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mijn onderworpenheid in de plaats heb gezet van mijn vrij zijn om zelf keuzes te maken die mij passen zonder dat anderen hierop kritiek kunnen uitoefenen. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik anderen verantwoordelijk heb gemaakt voor kritiek dat ik als kritiek heb aanvaard. Zaak is dat ik alleen maar hoef te kijken naar wat er aan woorden kleeft die ik als van mezelf heb ervaart als feiten. 

Lees het Evangelie van Thomas: Jezus of hoe je hem ook noemen wil, was niet zomaar een of andere flapdrol. Hij plaatste specifieke-ondersteuning rond Vergeving binnen het Bestaan, door Vergeving Hier te leven. Vervolgens verdraaiden zelfbelang en Ego, door de Haatdragenden en de Onvergevenden, de woorden, door woorden - naar en in separatie en Controle.