Dag 43 'ja-maar' - wat in feite ontkenning van angst betekent.

Eigenlijk is het huidige leven waaraan wij allen deelnemer zijn een grote schijnvertoning van eigenbelang en constructies van ons ego. Zolang er armoede in de wereld is, zolang er mensen en ongelijkheid is tussen mensen ten aanzien van zelf kunnen voorzien in je primaire levensbehoeften zal er nooit vrede zijn. Eenheid en gelijkheid kan alleen mogelijk zijn als mensen gelijke mogelijkheden hebben om zichzelf vanuit deze basis te verzorgen met goede voeding, een gezonde woonomgeving en voldoende warmte. Zolang wij als mensheid dit niet inzien zal ongelijkheid blijvend voortbestaan.

Ontkenning - Is er iets dat je ontkent? Ontkenning betekent letterlijk 'on - ken - baar' maken, niet willen kennen. Niet willen/kunnen erkennen. Het wonderlijke doet zich voor dat wij mensen denken dat iets er niet meer is als we het Ontkennen. Maar het doet wel pijn die innerlijke splitsing waarmee we dat deel van onszelf Ontkennen. Ook al zijn we ons misschien nog niet gewaar dat het zo werkt. In dit geval kunnen we het nog niet weten. Daarvoor mededogen ontwikkelen als een ander dit niet gewaar is ondersteun ik. Door mijn Buddy werd gewezen op mijn 'ja-maar' Buddy. Zij heeft mij ge-wezen op deze negatief geladen emotie - actief in mezelf - ooit uit 'observatie' als mezelf opgeslagen.
'Ja-maar'. Volgens haar zegt een maar dat ik angst ervaar. Binnenin mezelf als reactie in communicatie op mijn omgeving. Eigenlijk is het een cadeautje. Dat ik door dit inzicht mezelf kan zien als angst in een ander en hierdoor als angst zichtbaar in mezelf. Want zolang ik mezelf niet gewaar ben van 'ja-maar' ontken ik in feite mijn angst. Ontkennen uit onwetendheid. Weten is meten. En meten vergeven maakt vrij van de lading die in 'ja-maar aanwezig is'. 

'Ziek van ontkenning' - de titel van een boek dat ik eens heb gelezen. De auteur was verslavings-therapuet. Binnen de hulpverlening hanteert men de stelregel dat 'ontkenning' - van angst bijvoorbeeld - angst versterkt waardoor de behoefte om te 'sussen' met een middel toeneemt met tot gevolg méér gebruik en de gevolgen die eraan kleven. 

Uit informatie van het Desteni forum heb ik volgende tekst: 'Nu, velen zijn zeer vertrouwd met de volgende woorden: ja, maar …, ik weet het, maar …, ik begrijp het, maar …, ik snap het, maar …- en wij – op dat moment van jezelf aanvaarden en toestaan om een bepaalde verklaring af te leggen en het vervolgens tegen te werken met een ‘maar’ geef je jezelf in feite op dat moment een toestemming en een acceptatie om een bepaalde specifieke angst, die je op dat moment ervaart te rechtvaardigen en valideren'.

Tijdens een skype-gesprek met mijn buddy werd ik me gewaar van mijn ja-maar doordat mijn buddy mij hierop wees. In feite maakt zij mij gewaar van mijn angst waardoor ik iets aan mijn ja-maar veranderen kan. Tijdens het gesprek wisselen we informatie uit over de cursus en we bespreken iets over gewaarzijn. Mijn vraag of dat je dit in wezen als een en gelijk bent. Waarop ik iets vraag/zeg over de mind die in ons gewaarzijn als geest emoties, gedachten en gevoelens aanwezig is waaronder angst. 

Omdat ik het idee heb dat zij mij niet aanhoort en verder spreekt, mij niet aanhoort, spreek ik de woorden ja-maar uit. Mijn angst om me niet gehoord te ervaren voltrekt zich in de vorm van ja-maar, ik ben er ook nog, luister eens wat ik te vertellen heb. Luister naar mijn versie. Mijn ego begeert aandacht en krijgt dit niet waardoor het opspeelt als ja-maar ik ben er ook nog he. De geest regeert door angst. Mijn buddy maakt mij gewaar van mijn voor mij nog onbewuste 'ja-maar reactie' en geeft mij een link waar ik meer kan lezen over het thema 'ja-maar'.

Dus, weet dat: wanneer je luistert naar iets of iets kijkt en die fysieke ervaring komt op – en dan in je geest, zoals het voorbereiden van een maar zin – weet dat je hele houding en manifestatie in de defensie-aanval aan het gaan is en dat je geconfronteerd bent met een punt van angst. Dan kun je onderzoeken in relatie tot – wat waren de specifieke punten die werden besproken? Is het de persoon in het bijzonder? Is het wat er gesproken wordt? Is het iets in het hele moment waar men ten opzichte van reageerde, in angst, dat zelf  de maar aan het gebruiken is om zichzelf te beschermen in relatie tot een bepaald, specifiek persoonlijkheidspunt dat je niet wilt veranderen. Deze angst, in essentie, is de manifestatie van het gebruik van zelf-manipulatie om niet te veranderen.

Het is interessant wat ik toen aantrof en wat zelfs nu nog het geval is, is het punt waarop iemand werkelijk opstaat in deze wereld. Als je door de eeuwen heen kijkt, zijn er maar een paar geweest, die werkelijk zijn opgestaan en de waarheid spraken, die over de ware expressie van mensen spraken. Waarom? Ze hebben het zelf gezien, ze hebben zichzelf toegepast, ze hebben het geleefd, ze hebben zichzelf uitgedrukt. Mensen zijn in feite niet in staat woorden te spreken, die ze niet eerst zelf hebben toegepast, uitgedrukt en geleefd als zichzelf. Om in staat te zijn het te zien en te horen. En het interessante is, dat die mensen altijd meteen door de hele wereld worden aangevallen.


Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik lang vanuit onwetendheid de macht over mijn wezen heb verwaarloosd en anderen verantwoordelijk heb gemaakt voor mijn staat van zijn. Hierdoor ben ik me gaan aanpassen en heb mijn stem niet laten horen uit angst voor afwijzing en uit angst om voor mezelf te staan. Met teasen ben ik anderen het naar de zin gaan maken in de hoop dat ik hierdoor de geode vrede bewaar. Inmiddels weet ik dat ik alleen verantwoordelijk ben voor mijn gemoedsrust. Alles wat ik zelf kan bewerkstelligen ligt binnen mijn macht. In mijn macht heb ik mijn meningen, mijn streven, mijn begeerten en afkeer. Ik ben in staat om hier zelfoprecht naar te kijken. Zolang ik dit doe kan ik anderen hiervoor nooit aansprakelijk stellen. Zolang ik mijn hoofd zelf in het zand steek ben ik niet in de gelegenheid om anderen op maar iets aan te spreken omdat dit gebeurt op basis van ongelijkheid. Ik wil staan voor gelijkheid en eenheid. Dit kan ik alleen maar bereiken door zelfoprechtheid.

Volgende filmimpressie geeft een goed inzicht in hoe ons ego werkzaam is onszelf als mezelf.