Dag 42 minder teasen door meer aanwezig te zijn in hier.

Binnen een intieme-relatie wil ik minder teasen en mijn behoeften kenbaar maken. Af en toe een beetje plagen mag. Met humor de scherpe kantjes ervanaf halen is ook gezellig en leuk. Maar te star vast houden aan mijn patroon is maar niks. Maar goed dat ik tot inzicht kom en zelfoprecht waardoor ik deze patronen kan veranderen en van hun negatieve lading ontdoen met zelfvergeving toepassen. 

Ik had/heb angst voor sociale interactie. Mijn schaamte suste/verdoofde ik met alcohol. Ik ben in remissie zoals men dit binnen de GGZ noemt en sta al bijna twee jaar droog. Nadat ik gestopt ben ben ik deze angsten gaan onderzoeken met gedachten uitpluizen via Cognitieve Gedrags Therapie. Waar ik mij in hoofdzaak op heb gefocust was weer tussen mensen bewegen, durven aangaan van contact en interactie zonder invloed van alcohol. Voor een deel is mij dit al gelukt. Ik ben doorgeschoten en mezelf vaak leuke dingen ontzegt.

Maar waar ben ik angstig voor? Voor kritiek dat ik nog geen betaalde baan heb en afhankelijk ben van een uitkering. Mijn drankprobleem om een knopje in mijn hoofd om te zetten. Na 8 biertjes in sneltreintempo genuttigd werd ik vrijer en ging makkelijker in  gesprek met mensen. Ik overdrijf want tijdens naar de supermarkt gaan maak ik gewoon spontaan een praatje en toon interesse in anderen. Ik denk teveel en heb verwachtingen over situaties waarin ik terecht kan komen die negatief zijn voor mij. Hierdoor ontzeg ik mezelf contact. Ik ga naar plekken waar het veilig is en ben mezelf hiervan bewust.

Maar wat kan er in het ergste geval gebeuren? Ik kan me verbaal aardig redden. Ik kan de gespreksinhoud van mezelf en de ander scheiden en op waarde inschatten. Ik realiseer me dat door star vast te houden aan mijn onbewuste teasen strategie ik eenvoudigweg mensen afstoot. Ik ben hiervoor zelf verantwoordelijk. Maar teasen wat betekent dit eigenlijk exact voor mij. Waarom re-act ik zo. Ik handel schijnbaar vanuit een patroon. Voor een deel onderzoek ik hoe loyaal anderen reageren. Wanneer haken zij af. Ik ben tevaak afgehaakt en was wispelturig ten aanzien van leuke dingen samen doen. Door mijn aantrekken en afstoten onderzoek gedrag heb ik fijne mensen weg geduwt en hen met vragen laten zitten en ook onbegrip. Wat ik erg jammer vind en waarvan ik ook spijt heb. Ik heb hier wel van geleerd.

Als 'ik' een heel negatieve betekenis geef  aan die ander en zijn of haar gedrag, dan werkt dat door in hoe we met elkaar omgaan. En meestal wordt het van die negatieve betekenis niet veel beter. Daarom wil ik met dit stukje een soort van kader aanreiken om je ook te realiseren dat er achter dat lastige gedrag van die ander en van mezelf een ‘verhaal’ zit. Daar begrip voor hebben en tonen gaat een tijd lang goed. Daarin kan ik verandering brengen. Door zelfoprecht te zijn en verantwoordelijkheid zijn voor mijn wezen en welzijn.

Ik denk dan ook dat de omschrijving van mijn teasen gedrag, oftewel geen of weinig eerbied voor het leven niet zozeer ligt in het absoluut geen eerbied hebben voor het leven.  Ik denk dat dit neurotisch gedrag voort komt uit het niet onder ogen willen zien van de eigen kwetsbaarheid. De kwetsbaarheid in een ander zien, zet aan tot ‘invoelen’ van die kwetsbaarheid. En vervolgens het weten en voelen dat deze kwetsbaarheid jou ook ten deel kan vallen door zelfoprecht te zijn met als doel in eenheid en gelijk Leven met anderen. We zijn elkaars spiegeltje om tot gewaarzijn te komen en onze stukjes uit te werken. Wat dat betreft is leren van elkaar kwaliteit tijd die ik nu zo ook ervaar. Toen ik in de sores zat heb ik dit natuurlijk totaal anders ervaren en me echt slecht en duf gevoeld.

Ik heb me wel voorgenomen dat ik meer aanwezig wil zijn in hier en wel leuke dingen wil ondernemen. Niet meer alle dagen thuis zitten en kniezen. Ik ben goed op weg en heb flinke stappen gemaakt. Door mijn kwetsbaarheid. Mijn eerlijke verhaal doen. Alles komt goed en ik realiseer me dat de situaties waarvan ik dacht dat ze niet goed waren nodig zijn geweest om tot inzicht te komen. Ik weet ook toen ik in deze mindere momenten verbleef ik ongelukkig was. Ik kon namelijk vergelijken met andere tijden...., en in mijn volgende blog zal ik op dit blog zelfvergeving toepassen.