Dag 41 Beschuldiging is de spiegel verwijten maken over hetgeen hij weerspiegelt.
Alles wat in mij 'opploept' in de vorm van een plaatje, bijvoorbeeld een beschuldiging uiten zonder voldoende informatie te hebben over het onderwerp.
Beschuldiging heeft echter consequenties. Als ik dit woord beter bekijk, zie ik dat het onthult hoe onecht ik me gedraag wanneer ik mijn toevlucht neem tot deze strategie. Ik doe dit omdat ik nog niet zover ben dat ik verantwoordelijkheid neem voor de kwaliteit van mijn ervaring. Beschuldiging is mijn spiegel verwijten maken over hetgeen hij weerspiegelt. In wezen is mijn reactie op mijn spiegelbeeld een herhaling van een bepaalde actie. Een bepaalde 'actie' - het is een reactie, een herhaalde handeling die al 'in mezelf als mezelf bestaat'. Een herinnering in de vorm van een gedachte, gevoel of emotie.
Wat er gebeurt is dat de gebeurtenis waarin ik verzeild ben geraakt niet leidt tot een nieuw gedragspatroon onzerzijds. Het roept voorspelbaar gewoontegedrag op, dat steeds weer naar de oppervlakte komt, iedere keer dat zich een vergelijkbare situatie voordoet. Een reactie op oud gedrag is in wezen geleend gedrag. Een act - 'handeling', gewoontegedrag dat is ingeprent in het emotionele lichaam bijvoorbeeld gedurende mijn jeugd of andere ervaring.
Mensen 'vergeven' die ons - mij iets hebben aangedaan was voor mij een zeer moeilijk proces. Aan de hand van eigen ervaringen ben ik 'vergeven' wel gaan toepassen. Het komt er op neer dat mijn woede of angst invloed van extern opgenomen - los moet zien te laten opdat deze last niet meer op me drukt. Dan ontstaat de ruimte die het mogelijk maakt om in éénheid en gelijk te Leven. Door mezelf situaties waaraan ik een gedachte, gevoel of emotie koppel te vergeven geef ik mezelf zeggenschap om vanuit Zelfoprechtheid te handelen.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik de zeggenschap tot zelfoprecht handelen te lang buiten mezelf heb gezien als reactie op gedrag buiten mezelf. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mijn Acting gericht was op inprintingen uit vorige ervaringen. Ik aanvaard dat door angst te leven dit lange tijd niet heeft geleid tot ander gedrag zoals bijvoorbeeld naar feestjes gaan en leuke bezigheden ondernemen die spontaan ontstaan.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat door vast te houden aan gewoontegdrag ik mezelf ondermijn in het aangaan van sociale contacten of andere bezigheden omdat ik bij voorbaat denk/dacht dat anderen mijn beschuldigen over de keuzes die ik heb gemaakt. Mijn keuzes daarvoor heb ik verantwoordelijkheid genomen. Desondanks waardeer ik het goede in andere mensen nog steeds en zal dit altijd blijven doen.
Beschuldiging heeft echter consequenties. Als ik dit woord beter bekijk, zie ik dat het onthult hoe onecht ik me gedraag wanneer ik mijn toevlucht neem tot deze strategie. Ik doe dit omdat ik nog niet zover ben dat ik verantwoordelijkheid neem voor de kwaliteit van mijn ervaring. Beschuldiging is mijn spiegel verwijten maken over hetgeen hij weerspiegelt. In wezen is mijn reactie op mijn spiegelbeeld een herhaling van een bepaalde actie. Een bepaalde 'actie' - het is een reactie, een herhaalde handeling die al 'in mezelf als mezelf bestaat'. Een herinnering in de vorm van een gedachte, gevoel of emotie.
Wat er gebeurt is dat de gebeurtenis waarin ik verzeild ben geraakt niet leidt tot een nieuw gedragspatroon onzerzijds. Het roept voorspelbaar gewoontegedrag op, dat steeds weer naar de oppervlakte komt, iedere keer dat zich een vergelijkbare situatie voordoet. Een reactie op oud gedrag is in wezen geleend gedrag. Een act - 'handeling', gewoontegedrag dat is ingeprent in het emotionele lichaam bijvoorbeeld gedurende mijn jeugd of andere ervaring.
Mensen 'vergeven' die ons - mij iets hebben aangedaan was voor mij een zeer moeilijk proces. Aan de hand van eigen ervaringen ben ik 'vergeven' wel gaan toepassen. Het komt er op neer dat mijn woede of angst invloed van extern opgenomen - los moet zien te laten opdat deze last niet meer op me drukt. Dan ontstaat de ruimte die het mogelijk maakt om in éénheid en gelijk te Leven. Door mezelf situaties waaraan ik een gedachte, gevoel of emotie koppel te vergeven geef ik mezelf zeggenschap om vanuit Zelfoprechtheid te handelen.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik de zeggenschap tot zelfoprecht handelen te lang buiten mezelf heb gezien als reactie op gedrag buiten mezelf. Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mijn Acting gericht was op inprintingen uit vorige ervaringen. Ik aanvaard dat door angst te leven dit lange tijd niet heeft geleid tot ander gedrag zoals bijvoorbeeld naar feestjes gaan en leuke bezigheden ondernemen die spontaan ontstaan.
Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat door vast te houden aan gewoontegdrag ik mezelf ondermijn in het aangaan van sociale contacten of andere bezigheden omdat ik bij voorbaat denk/dacht dat anderen mijn beschuldigen over de keuzes die ik heb gemaakt. Mijn keuzes daarvoor heb ik verantwoordelijkheid genomen. Desondanks waardeer ik het goede in andere mensen nog steeds en zal dit altijd blijven doen.
Reacties
Een reactie posten