Dag 32 optimistisch - 'is het glas halfleeg, of zit er tot op bepaalde hoogte water in'.

Is het glas halfvol of halfleeg?

Onder positivo wordt in de omgangstaal verstaan: iemand die eerder de mogelijkheden dan de gevaren, eerder de positieve, dan de negatieve kanten in mensen, zaken, of omstandigheden zal zien en benadrukken. 

Het neologisme positivo (ieder nieuw taalelement) is uitgevonden door Van Kooten en De Bie, die de "Positivo's" ten tonele voerden. De "Positivo's" waren twee typetjes die hun slechte levensstijl gebeterd hadden.

Als duo traden ze op als De Positivo's, waarin ze hun nieuwe positieve levenshouding, gebaseerd op hun bekering tot het christendom met muziek verkondigden. Dit gospel duo was een parodie op Gert en Hermien. Dit duo was verantwoordelijk voor het nummer 'Het wijnjaar nul' met welke positieve boodschap ze de hitlijsten wilden bestormen. 

Het tegendeel van een positivo is een doemdenker. Vandaag beschrijf ik in de reeks gevoelens mijn beleving bij het gevoel 'optimistisch'. Het mooie van vergeven is dat je aan jouw 'elementen van taal' en vanuit Zelfoprecht zelfwaarde kunt toekennen. In mijn rol als 'doemdenker' werd óók ik bewust van mijn positivo kenmerken. Positivo in de zin dat ik met bepaald gedrag 'de goede vrede wil bewaren en in situaties die dreiging bevatten (ruzie) de scherpe kantjes met humor en lacherig doen ervan af wil halen'. 

Welke kracht om in beweging en optimistisch te blijven heb ik tot op heden daadwerkelijk ingezet? Zoals gemotiveerd blijven en in beweging zijn naar 'eenheid en gelijkheid' in mezelf als mezelf 'willen' verwezenlijken en Zelfoprecht Leven? Ik bleef doorgaan met zelfonderzoek. Ik ben gestopt met alcohol gebruiken, ging schrijven en heb mijn schaamte uitgesproken. Leren, aanvaarden en mezelf toestaan om mezelf te vergeven ervaar 'IK' 'in mezelf als mezelf' als een 'optimistische' daad. Typisch positivo.

Ook weet ik van mezelf dat ik in anderen het goede zie en ook benoem. Dit staat los van gedrag dat afwijkt van mijn verwachting. Mijn verwachting is van mezelf. Ik ben me ervan bewust dat gedrag van anderen, zo dacht ik lange tijd vanwel, 'NIET' persoonlijk tegen mij gericht is maar als reactie van een ander uit zichzelf komt. Vroeger gedrag (boosheid en weglopen) heb ik lange tijd wel zo geinterpreteerd. 'Eigenlijk vind ik het zelfs egoistisch om te denken dat gedrag van anderen altijd voor mij bestemd is'. 'Oeps'

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik als uit mezelf, op de automatische piloot, in mezelf opgeslagen als herinnering in gebeurtenissen ervaren, en vanuit bescherming en zelfbehoud aangeleerd gedrag, heb gehandeld. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik ongevraagd de rol van 'redder' die anderen wil beschermen op me heb genomen. Die de goede vrede wil bewaren. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik streef naar gezelligheid en mijn wens om het samen fijn hebben heb vertaald naar mijn 'best'doen. Met dit gedrag activeer ik mijn valkuil dat ik op onnatuurlijke wijze om veel aandacht en complimenten vraag.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik deze onnatuurlijke wijze, veel aandacht en complimenten vragen als verwachting op anderen projecteer, als vanzelfsprekend wil krijgen van hen, en onbewust toestemming vraag om Zelfoprecht te mogen zijn.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik me aanpas aan het gedrag van anderen om mezelf te mogen en kunnen zijn. Ik vraag om goedkeuring en krijg afwijzing. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik anderen onnatuurlijk benader vanuit mijn conditionering en veronderstelling dat ik toch wel word afgewezen. 

Ik vergeef mezelf toegetsaan en aanvaard te hebben dat ik me achter een label, een diagnose heb verstopt en mezelf vanuit deze diagnose benader, en het toesta dat anderen mij op mijn diagnose benaderen. Deze benadering is ongelijk. Welke positie neem ik aan en welke macht geef ik aan een ander. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik door de reacties van anderen over te nemen hen toestemming geef om mij te misbruiken en te vernederen, omdat ik me aan deze reacties aanpas en instem. Wie ben ik om hen te veroordelen? 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik anderen om hun gedrag heb veroordeelt.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik tot op bepaalde hoogte (onder voorwaarden hoe anderen op mij zullen reageren) ik me hieraan aanpas.  

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ikzelf ongelijkheid in mezelf ten aanzien van mijn zelfoprechtheid realiseer.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard dat ik onnatuurlijk gedrag vertoon in mijn manier van handelen door de goede vrede te willen bewaren. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mijn verdriet uit loyaliteit onder een sausje van boosheid, angst en frustratie naar zelfdestructief om aandacht en risicovol gedrag heb vertaald. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik het geschenk om in gezondheid te mogen 'Leven en ademen' te lang heb ondermijnd.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik ongevraagd de verantwoordelijkheid van proces van anderen om me heb genomen. Hierdoor werd mijn draagkracht overvraagd omdat de draaglast te groot is. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik een tijdlang hierdoor roofbouw op mijn lichaam heb geleefd en angsten (depressie) heb ontwikkelt die mij hebben aangezet om onnatuurlijk gedrag te vertonen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat door slechte voeding, overmatig drankgebruik terug trekken en vanuit angst leven mij onwaardig aan mezelf heb gedragen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben door onwaardig gedrag schaamte heb ontwikkelt waardoor mijn talenten onderbelicht blijven en anderen niet de ware ik te zien krijgen.

Ik vergeef emzelf dat ik mijn ware ik lange tijd niet heb gezien. Ik heb mezelf ontzien door me achter de geraniums te verstoppen, te klagen, alles als vanzelfspreken vinden, mensen aantrekken en afstotend thuis alleen op de bank zit, kijkend naar mijn verdorde planten.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik door mijn manier  van denken en handelen mezelf in de weg sta om vanuit mijn zelfoprechtheid aanwezig te zijn.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mijn best heb gedaan om anderen ervan te overtuigen dat ik het waard ben om van te houden om wie ik vanuit Zelfoprechtheid ben. Lief, vriendelijk, attent, enthousiast en vrede lievend.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik door bepaalde ervaringen angsten en vermijdend gedrag heb ontwikkelt. Dit in de vorm van gevoelens en gedachten gevormd, die mijn optimistische staat van zijn in mezelf als vanuit mijn Zelfoprechtheid heeft overschaduwt. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik ben afgeweken van mijn mildheid en wetenschap dat wat ik buiten mezelf zie van mezelf is en dat ik mijn dualistisch denken als list heb aanvaard om mezelf te manipuleren, vernederen, ontzeggen wat ik fijn vind, koestering van anderen verlang, begrip, toewijding en loyaliteit heb geeist, voorwaarden om mij onvoorwaardelijk te steunen. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mijn arrogantie in de richting van mijn verwachtingen op anderen projecteer als ik mijn zin niet krijg de kont tegen de krib gooi en wegloop.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mijn onvervulde kinderlijke behoeften vertaal naar mijn volwassen lichaam en gdrag en hier naar handel Ik word hierdoor onnozel en mijn talenten blijven hierdoor ongezien en onbenut.

Ik vergeef mezelf, ik geef mezelf de vrijheid, ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik mijn mezelf manipuleer loslaat en vanuit mijn fysiek in HIER ga bewegen. Spontaan, onbevangen, Zelfoprecht en duidelijk zal ik zijn in de omgang met jongeren die de wens uitspreken dat ze een luisterend oor goed kunnen gebruiken en inzetten in en als reflectie en vanuit zichzelf leren zelf hun keuzes te vormen en te leven.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat mezelf te lang betutteld heb. 


http://nl.wikipedia.org/wiki/Positivo