Dag 9 Compassie



Hoe zullen de wegloop acties voor mijn vader hebben gevoeld? Kreeg hij wel erkenning en waardering van zijn zijn gezinsleden en opvoeders? Werd zijn inzet begrepen? Hoe zal hij zich hebben gevoeld tijdens verschillende en intense gebeurtenissen in zijn leven? Graag had ik dit eens met hem besproken. Helaas is dit er nooit van gekomen. Hij heeft door zijn ziekte zeker geleden en pijn gehad. 

Wat ik wel weet is dat zijn vader op jonge leeftijd is overleden. Plotseling, abrupt door een ongeval. Mijn vader werd verantwoordelijk voor het familiebedrijf. Hard werken zodat er brood op de plank kwam. Dat zijn broers en zussen konden studeren. Dat hij als jongeman binnen het transportbedrijf met zijn handen vrachtauto’s met bakstenen moest beladen. Als hij na zijn stapavond te laat thuis kwam kreeg hij van zijn moeder op zijn donder. Zijn hobby’s muziek maken en duivenmelker. Hoe zat het daar mee? Mijn vader en ik hebben nooit inhoudelijk een gesprek tussen vader en zoon gehad. Hij wel met zijn vader? 

Later kwam ik hem vaker tegen in zijn rolstoel nadat hij meerdere herseninfarcten had gehad. Mijn vader is zelf ook op jonge leeftijd overleden. Ik weet nu ook in het HIER van vandaag dat ik hem in mijn benadering vol onbegrip heb benaderd. Hij deed zeker zijn best en heeft altijd hard gewerkt. De makkelijkste manier voor mij zou zijn om dit onbesproken te laten. Maar ik heb respect voor de inzet van mijn vader. Zelf heb ik ook de nodige misstappen gemaakt.

Ik weet ook dat hij anderen altijd wilde helpen. Hij leende geld aan mensen. Mensen kregen een bed om in te slapen. Hij reed met zijn truck vrachten weg. Vaak gratis voor bekenden. Hij vertrouwde mensen misschien wel te goed. Maar mijn ouders waren samen de verantwoordelijkheid aan gegaan voor het reilen en zeilen van hun bedrijf. Wat het mij aan inzichten heeft gebracht is dat hij een zwaar leven heeft gehad. Abrupt van vandaag op morgen werd zijn leven omgegooid. 

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik in mijn denken kritisch was, dit heb gedaan zonder echt een gesprek over gebeurtenissen te hebben gehad. Ik vergeef mijn vader in ieder geval zijn handelingen die op mij een diepe indruk achter hebben gemaakt.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik zijn gedrag heb veroordeeld en dat ik een veeleisende en kritische houding tegen hem heb aangenomen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik de goede aspecten van mijn vader te weinig heb belicht.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik in mijn denken ervan uit ging dat leuke gebeurtenissen samen met het gezin bij voorbaat door mijn vader verpest gingen worden.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik ondermeer heb gefocust op het gemis aan begeleiding, overleg, empathie, affectie, bescherming en zorg. Hierdoor zijn het harde werken en inzet van mijn vader onderbelicht.

Ik vergeeft mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik in mijn houding egoïstisch ben geweest en zelf gezellige activiteiten heb ondernoemen op momenten dat hij hard aan het werk was.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat wij nooit zijn visie op gebeurtenissen hebben besproken.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik verzaakt heb om een keer, pap ik hou van jou te zeggen.

Ik vergeef mezelf toegestaan en aanvaard te hebben dat ik meer aandacht had mogen hebben voor alles wat wel goed was aan de inzet en gedrag van mijn vader.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Dag 1 Luisteren is zeg maar echt mijn ding.

Dualisme

Woorden als topjes van de ijsberg